Adı Saklı...

ADI SAKLI

düşler kitabında
bir eski fotoğraf gibi
unutulan sararan
içine düştüğüm sevda labirenti
yalnız, kör sokaklar
kim bilir hangi asi rüzgar dolanır saçlarında
ben, bu düşte sana deli, sana divane
sensizlik kıyılarında
kelamsızlık yemini etmiş bir dengbêj
uzam ve zaman
bana cellad, bana zindan
ateş mavisi gözlerini çevir gözlerime
yoksa bu düş kitabında
bir ağaç misali

dökülür tüm yapraklarım
 
***

Gel.
Gir ömrüme sorgusuz sualsiz
Gel
Gir düşlerime hesapsız kitapsız
Yeter ki
Dokunma yâr sol yanıma
Çünkü hâlâ kavgam var yarınla
 
Akıt ağulu sözlerini içime
Kır senden ne kaldıysa geriye
Yeter ki
Dokunma yâr sol yanıma
Çünkü hâlâ sızı var orada.

Al,
Senin olsun bu hüzünlü gülüşlerim
Al
Senin olsun çocuksu bakışlarım
Yeter ki
Dokunma yâr sol yanıma
Çünkü hâlâ öfkem saklı yarına

Yak
O bakışlarınla tenimi
Dağıt
Senden kalan son küllerimi
Yeter ki
Sorma yâr sol yanıma
Çünkü hâlâ adı saklı orada.

...

Şiir ve resim: 

Ömer ÖZDURAK 

F Tipi Cezaevi 

BOLU