Elbistan hapishanesinden mektup var: “Özgürlüğün sesi” Elbistan hapishanesinde de sakıncalı bulundu"

 

“Mapusun sesini duyurma ihtiyacı yakıcı oluyor. Bari sesi duvarları aşıp gerçek hayata kavuşsun. İçeriyi dışarıya taşıyor, dışarıdaki güzel insanlarla buluşturuyor. İçerdekini ses vermeye, dışarıdakini de unutmamaya davet ediyor. Kutluyorum ve devamını diliyorum. Bu arada Özgürlüğün Sesi gelmişti. Kim yollamış haberim olmadı. Verilmeyecek diye bir kurul kararı tebliğ edilince öğrendim. Sanırım son projeyi kitaplaştırmışsınız. Yollayan arkadaşa teşekkür dahi edemedim.”

***

09.11.2020

Merhaba,

                Bu defa yazmakta geciktim. Oysa kaç kez teşekkür etmem gereken durum ortaya çıktı. Umarım iyisin, iyisiniz. Yollamış olduğun iki kitabı almıştım. Yüz soruda Edebiyat’ın çoğu yerini okudum. Epey bilgi vardı. Not aldım. Yoksa unutuyorum. İçerisi tekrarın yoğun olduğu bir yer ve haliyle uyarıcılar hep aynı olduğundan algı da zayıflıyor, insan bir parça otomatikleşiyor. Kitaplar için teşekkür ediyorum. Daha sonra özgürlük tanımı ve bunun fotosunu kart ile yolladınız. Resmi çeken Fethiye’ye beğendiğimi belirtmek isterdim. Beğendim ve eşime yolladım.

                Güzel, anlamlı ve yaratıcı projelere imza atıyorsunuz. Unutulmaya müsait yerlerden insanları bir anlamda hayata katmaya çalışan bir proje. Mapusun sesini duyurma ihtiyacı yakıcı oluyor. Bari sesi duvarları aşıp gerçek hayata kavuşsun. İçeriyi dışarıya taşıyor, dışarıdaki güzel insanlarla buluşturuyor. İçerdekini ses vermeye, dışarıdakini de unutmamaya davet ediyor. Kutluyorum ve devamını diliyorum.

                Bu arada Özgürlüğün Sesi gelmişti. Kim yollamış haberim olmadı. Verilmeyecek diye bir kurul kararı tebliğ edilince öğrendim. Sanırım son projeyi kitaplaştırmışsınız. Yollayan arkadaşa teşekkür dahi edemedim.

                Bir eksiğim de kaç kez Temel Demirer ve Sibel Özbudun’dan kart aldım. Ne ki öyle cevapsız kaldı. Umarım iyidirler. Çok önceki bir çalışmanızda o güzel insanlarla bir fotoğrafınız vardı. İleride kartları gelirse telafi niyetine uzun uzun yazarım. Saygıyı ve değeri fazlasıyla hak ediyorlar.

                Bizim durumumuz idare eder. Daha önce uzun süre birlikte kaldığım bir arkadaş kovitten hayatını kaybetti. Üzücü oldu. Çok anımız vardı. Hepi topu iki yılı kalmıştı. Bizim koğuş, beşimiz birlikte düştük birlikte iyileştik. Umarım bu bela sizden uzak durur.

                Adil abi, katkı sunabileceğim bir projeniz, çalışmanız olursa haber vermeniz yeterli. Üstesinden gelebileceğim mevzularda elimden geleni yaparım.

                Artık bitireyim. Güzel günler dileğiyle selam ve sevgilerimi sunuyorum.

Serdar Koç

E-Tipi Cezaevi C/7 Elbistan/K.MARAŞ