DÜŞ KIRIKLIĞI
Babam ve amcalarım, beni odaya sokarken ite kaka, hüzün dolu bir esriklik vardı içimde. Kavi bir saydamlıkla eprimiş, acı bir hüzün...
Ve ablam oradaydı, salonun ortasındaydı, elleri arkadan bağlı, kıyafetleri perişandı. Kuzguni zülüfleri yüzüne düşmüştü, başını hafiften önüne eğdiğinden ötürü. Tarifi imkansız bir acı okunuyordu yüzünde. Ama buna rağmen, tatlı bir tebessümle gölgeliyordu gamzelerini.
Sevgili Adil Abi merhaba,
SoL Radyo'da yayınlanan "Kadın ve Ülke"nin bu haftaki konuğu, yeni kitabı "Ben çıkana kadar büyüme e mi" ile yazar Adil Okay. Programda görüş günlerinde büyüyen çocukların hikayesi üzerinde duruluyor.
Programda, "Ben çıkana kadar büyüme e mi" kitabının izinde, politik tutsakların çocuklarının hikayesi konuşuluyor.
Anne ve babaları cezaevlerindeyken büyüyen çocukların, yılda bir kez çocuklarını görmeleri bile zor olan tutsakların mektuplarının esin kaynağı olduğu kitap, bir ilk olma özelliği taşıyor.
Sevgili Adil, 21. Ekim 2012, Tekirdağ
Merhaba… Kısa mektubunu ve kartı aldım. Çok çok sağolasın. Bu gün de Güney dergisindeki yazını okudum. Çalışmalarınızda başarılar diliyorum. Sadece bu değil, asından ve dergilerden çalışmalarınızı izliyoruz. Bu denli enerji ve çabanız için ayrıca kutluyorum seni.
Ben genellikle (kızına) Öykü’cüğümüze yazdım. Ona yaşamın sevgi dolu yanlarını yansıtmaya çalıştım. Mahpus dünyasının hüznünü görmesin istedim. (…)
Soruların üzerine kısaca kendimden söz edeyim.
Sevgili Adil,
Sevgili Adil,
Merhaba,
Sevgili Öykücüğüm,
Kocaman merhaba!
Sevgili Adil,
Mektubunuzu aldım, sevindim. Doğru söylemek gerekirse, ben de bu aralar sizlerden mektup ya da kart bekliyordum, nihayet kartınızı aldım. Ben de size bayram kartı göndermiştim. Umarım elinize geçmiştir.
Değerli Can Yeğenim Öykü Can’a