Tarihin en karanlık sayfalarından biri :12 Eylül... Kirli izi halen ülkeyi yönetenlerin üzerinde. Bellek tazalemek için bu güne dair Adil Okay'ın yazdığı bir gerçek öykü paylaşıyoruz.
***
HOCALARIN HOCASI FİKRET BAŞKAYA YALNIZ DEĞİLDİR
Fikret Başkaya 2016’da yazdığı Asıl terör devlet terörüdür yazısından dolayı [i] yeniden yargılanıyor. Yeniden dedim zira hocam, arkadaşım Fikret Başkaya’nın hayatı yargılanmalarla, soruşturmalarla geçmiştir. Ama o “aydın” duruşundan- mücadelesinden taviz vermemiştir.
O ceberut / kapitalist devlet kurmaylarını olduğu gibi kendini “aydın – entelektüel” sayan, isimlerinin başlarında Prof. gibi çeşitli ünvanlar olan iktidar uşaklarını da rahatsız etmiştir.
#FreeThemAll #FreeDemirtaş #FreeYüksekdağ
#Freeözgürlükeşitlikmücadelesindeesir düşentümsiyasitutsaklar
...
POLİTİK MAHPUSLAR TAHLİYE BEKLİYOR
Demirtaş'a Özgürlük kampanyası başladı. Destekliyorum. Ve Sayın Selahattin Demirtaş'la birlikte özgürlük eşitlik idealiyle mücadele ederken tutuklanan tüm siyasi mahpuslara özgürlük diyorum.
İbretlik bir öykü. Önce hapishane idaresi, (halkın vergileriyle maaşları ödenen Kurum müdürü, 2. Kurum müdürü, iki üye öğretmen, bir psikolog ve bir de Sosyal çalışmacı. ) oy birliği ile kitabımın yasaklanmasına hükmetmiş. Sonra tutuklu bu karara itiraz etmiş. İstanbul Anadolu 1. İnfaz Hâkimliği hapishane idaresinin kararını doğru bulmuş. Bu kez tutuklu İstanbul - Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne başvurmuş.
Siz bakmayın duvardaki fotoğrafların sınırlılığına. Nerede olursak olalım, her koşulda, kimsenin elimizde almaya gücünün yetmediği iki şey: Düşlerimiz ve anılarımız! Bugün 8 Eylül 2012... Gözaltına alınışımın 7. yılı... Tutsaklığımın da! Ne yazık ki, yıldönümleri her zaman güzel günleri anmanın bir vesilesi olmuyor! Tutsaklığımın yedinci yılında da adalet ve özgürlük talebimi, taleplerimizi yükseltmeye... Umutlarımızı büyütmeye devam! Umutla, sevgiyle kalın...”
(...)
“ufak tefek bir kadınım
sevildikçe büyürüm
büyüdükçe severim
yüreğim gündüz olur
filiz verir yasak gecelerim
ne gölgemden korkarım
ne aysız gecelerde
siren sesine karışan
kurt ulumalarından
düştüğüm zaman
2012’den beri mektuplaştığım, 2013 yılında yayınlanan “Ben çıkana kadar büyüme e mi… “ adlı kitabımda yer verdiğim (bir dönem benim gibi Fransa’da sürgün yaşayan sonra ülkeye dönüp tutuklanan ve müebbet hapse mahkum edilen) Mehmet Gök, bu gün 13 Şubat 2019’da Tarsus hapishanesinde kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Ölüm haberini bu gün aldım. Hüzünlendim ve öfkelendim.
“Yeni Türkiye, cezaevlerinde kuruldu derken şu var. Epey Amerikanvari bir adlandırmayla uygulanan Hayata Dönüş katliamı, paradoks gelebilir, özünde sosyalist sol için bir okul görevi de gören cezaevlerini hücreye dönüştürme operasyonu idi. “ diyor Cemal Dindar ve “Hafize Z. İtil vakfını hatırlar mısınız?” diye sorup devam ediyor: “1971’de Prof. Dr. Turan İtil tarafından kuruluyor. Turan İtil o dönemde ABD’de St. Louis Missouri üniversitesinde psikiyatri bölüm başkan yardımcısı. (…) Bu arada ABD Hava Kuvvetleri laboratuarında çalışıyordu.
VE NİHAYET DOSTUMUZ ARKADAŞIMIZ YOLDAŞIMIZ HASAN GÜLBAHAR SERBEST.
ÖZGÜR.
35 YIL GEÇ GELEN ADALET.
ÇOK ALACAĞIMIZ VAR DEVLETTEN ÇOK.
HOŞ GELDİN GÜZEL İNSAN.
HASAN!
