Hapishanelerde sessiz bir ölüm rejimi: Barışa karşı örülen duvar
Siyasi tutsakların en temel hukuki güvence arayışları, Türkiye’nin demokratikleşeceğine duyulan toplumsal umudun inkâr edilemez bir yansımasıdır. Bu hakikat göz ardı edilmeksizin atılacak somut ve pratik adımlar, barışın inşasına dönük cevaplardan biri olabilecektir
Newroz Uysal Aslan*
“Kitabı (12 Eylül ve Filistin Günlüğü) güzelleştiren/kıymetli kılan diğer yanı da şu; olaylar içinde gün gün anlatılması. Sıcağı sıcağına hem de. ‘Günlükler’, kimi zaman tekrar olsa da mücadelenin içinde yazılan bir günlük olması itibariyle bu tekrarlar kitabın güzelliğinden bir şey eksiltmiyor. Olağan/sıradan bir hayatın içinde tutulan ‘günlük’ ile sıcak bir mücadelenin içinde tutulan ‘günlük’ aynı değil. Yaşanmış olanın/gerçeğin ta kendisinin günlüğü her şeyden daha kıymetli. Üstelik bu günlükte tekrarlar çok az.”
Bülent PARMAKSIZ
“Burada şu an 30 siyasi kadın tutsağız. Bir kısmını tanıyorsunuz. Sibel Balaç-Nuriye Gülmen burada. Yorum’un emekçileri Betül Varan, İbrahim Gökçek’in sevgili eşi Sultan da burada. Avukatlarımız Barkın Timtik ve Oya Aslan diye yazarken 2. koridorda son tutuklanan Yorum emekçileri Bergün Varan, Sevda Kurban ve Merve Kurt’u nasıl unuturum. Grup Yorumcuların önemli bir kısmı burada gördüğünüz gibi.”
Yurdagül GÜMÜŞ
Marmara Kapalı Hapishanesi C1-2
Silivri/İSTANBUL
20 Nisan,
Pazar
Merhaba,
Şiir ve kartınızı 17 Nisan’da aldım. Teşekkür ederim. Önceki mektubunuzu da almıştım. Kitabımın ulaştığına dair yazdığınız mektubu.
“ÖZGÜRLÜĞÜN SESİ” MANNHEİM’DE
Uzun yıllardır tutuklu ve hükümlülerle dayanışan, onların içeride zor koşullarda ürettikleri eserleri görünür kılmaya çalışan Görülmüştür Kolektifi ve objektiflerini sosyal sorunlara çevirmeleriyle tanınan fotoğrafçılardan oluşan Redfotoğraf Grubu olarak “Özgürlüğün Sesi” adlı yeni bir çalışma hazırladık. Bin bir güçlüğü aşarak içlerinde yazar ve şairlerin de yer aldığı 50 Mahpus ile farklı coğrafyalarda yaşayan 50 fotoğrafçının özgürlük imgelerinin buluşmasını sağladık.
M. Nuri Özen kimdir
1976 Muş doğumlu. Çocuk yaşta İzmir’e gitti. Bir süre Avrupa’da kaldı. AÖF Eskişehir Üniversitesi Uluslararası İlişkileri terk.
Çeyrek asrı aşkındır hapishanede. Ankara-Sincan 2 nolu Yüksek Güvenlikli Cezaevi’nde tutulmakta.
Kekê Adil Hocam’a,
Umudu harlayan bahar, 1 Mayıs olup akar meydanlara. İşte yine geldi; işçinin ve emekçinin
direnç gülü olan Yek Gulan. Her şeye rağmen “Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü” kutlanmaya
devam ediyor, edecek. Olacak elbet “Yeryüzü Aşkın Yüzü”. O vakit daha bir şenlikli 1 Mayıslara
tanıklık edeceğiz. Bu duygu ve düşüncelerle Değerli Kekêmin ve tüm canların Bir Mayıs’ını kutlarım…
Canım abim, yoldaşım
Adil abi, gönderdiğin tüm kartpostalları aldım. Senin yüreğin her zaman bu zor koşullar altında bilhassa yanımda oldu. Her şey için sana binlerce kez teşekkür ediyorum. Görülmüştür Ekibine, gönüllü olan tüm canlara sevgi ve selamlar gönderiyorum.
Yaşamak, inadına onurluca, inadına dimdik yaşamak.
Pınar Aydınlar
Kadın Kapalı Hapishanesi C-11
Bakırköy- istanbul
Tam 34 yıldır içerideyim; tüm eklemlerim kireç tutmuş. Umarım bu mektup, içeriden size yazdığım son mektup olur. Diğer cezaevlerinde 30 yılı dolduranları tahliye ederlerken, bizler burada unutulduk.
İçeriden / Hüseyin Aykol
1967 Samsun doğumlu; ODTÜ İktisat Bölümünü 1990’da bitiren, grup müziği, halk dansları, halk bilim araştırmaları gibi uğraşları olan, politik nedenlerle geçirdiği soruşturmalar sonucu cezalar alıp 25 yıldır hapis yatan ve kendi deyimiyle “hayata döndürülenler”den biri olarak neredeyse görme yetisini kaybettiği hâlde, adeta kitaplara, kâğıda öper gibi yaklaşan ve hayata yazarak tutunan Metin Turan, (Samsun/Bafra T Tipi Kapalı Cezaevi) mektuplaştığım siyasi mahkûmlardan biri…