HAYAT BİZE YAŞAMA ŞANSI VERMİYOR
Korkunç yalnızlığın cenderesinde
Hayatı beklemekle suçladığım günlerim
O kadar çok ki ben anlatamam…
Yaldızlı Ay ışığı aydınlatıyor geceleri!..
gözlerin bende, yüzüne hasret kaldı
Zapt edilmiş duygular,
Ket vurulmuş arzular hayat çölün kumlarında
Sallanıp duruyorlar suçsuz, günahsız
Bunu bir sen biliyorsun,
Bir de senden önce gidenler
“Zaman dar, zaman kısa”
Divit kalem elimde,
dimağımda birikmiş sözcükler
parıltılı yıldızlar düşüyor
kurşuni renginde sular üstüne,
“Ben sende tutuklu kaldım” diyor Sezen Aksu.
Rıhtımda ayak sesleri
Saatler ilerliyor.
Doğa suskun, insanlar Ama
dilsizleri oynuyorlar…
Kurşun bile öldürmeden önce
Yiv set arasında, karanlığı delen, aydınlatan
Bir ışık seli gibi isyan ediyor
Kolları kanda, Elleri tetikte
Kefen biçiyorlar gece, gündüz
Kara toprağa…
Kan donup kalıyor göz kirpiklerinde!..
En büyük düşman içindeki kurt,
düşmandır derler…
bazıları da; “bu işin doğasında
Fıtratında var” diyorlar
ölümü gösterip sıtmaya razı ediyorlar…
Kaldırın artık geceleri örten O,
Kapkara örtüyü
Yağmur bulutları dağılsın…
Bir yanda mücadele direniş,
Öbür yanda işkence, dar Ağacı!..
Karanlık bile taş kesiliyor…
Meğer ne çok hayat borçluymuşuz yaşama;
Meteor taşlarıyla çevirmişler her bir yanımızı…
Sen kalkmış mutsuz Evin prensesi olmaya çalışıyorsun!..
Hayat Bize Yaşama Şansı Vermiyor ki!..
Bazen kendime (sana) şaşırıyorum
Yetim kalmış acıların sığınağında bile,
Başımın belada olmasını özlüyorum…
Aşk bile, kendisini besleyen duygudan
Yoksun kaldığında
Kendi kendini yiyip tüketiyor…
AliBaba ARI 1 No’lu F Tipi Hapishane C-Tek-56 TEKİRDAĞ
Fotoğraf: Özcan Yaman
- 5 gösterim