Açlık Grevindeki Bir Kadın Tutsaktan Mektup Var

8 Ekim 2012

Merhaba yoldaşım Adil

Silav û Rêz

Yolladığınız kartpostal ile kitabınızı aldım. (…) Arzu arkadaş, adresimi size vererek yazmanızı sağladığı için ona da teşekkür ederim. (…)

Ben küçüklüğümden beri Deniz Gezmiş yoldaşa sempati duydum. Dar ağacında söylediği sözler beni çok etkilemişti. Özellikle “her şey Kürt-Türk halklarının bağımsızlığı için…” demesi. Keza Mahir Çayan’ın Deniz’leri kurtarmak için şehadete ermesi… Bu gerçekten insanlara örnek olması gereken bir tutum. En çok neyi düşünüyorum biliyor musun? Deniz gezmiş ve arkadaşları için “terörist-anarşist” diye manşet atanlar şimdi onların adını kullanarak politika yapıyor, rant sağlıyorlar. Söylenecek çok şey var ya neyse.

Şimdi yoldaşım, basından duymuşsundur, bütün cezaevleri Açlık Grevine girmiş. süresiz-dönüşümsüz açlık grevlerimiz 12 Eylül’de başladı. Doğal hakkımız olan anadilimizin tanınması ve tecridin kaldırılması, savaşın bitmesi, barışın sağlanması için bedenler siper edildi. Savaş baronları, barışın oluşmaması için ellerinden geleni yapıyorlar. Biz barıştan yana sonuna kadar direneceğiz. Bunun ucunda ölüm de olacak. Türk-Kürt halkları arasında hiçbir zaman savaş olmaması için direneceğiz. Bu iki şartımızı basına duyurduk. Kabul edilene kadar açlık grevleri devam edecek.

Kısaca bunları belirtiyorum. Daha uzun yazmak isredim ama şartlar el vermiyor. Yoldaşım yanımda bulunan bütün arkadaşlar sana-size çok selam yolluyorlar. Arkadaşlar kızın Öykü’nün fotoğrafını görmüşler. Biz de isteriz diyorlar.

Kendine iyi bak.

Devrim Kayalı

H TİPİ CEZAEVİ C-6

ERZURUM