Elazığ Yüksek Güvenlikli Hapishaneden Mektup Var

"Değerli Gamze; bana göndermiş olduğun kitapların içinde bulunduğu siyah poşetin üzerinde olan notu bana okutmadan yırtıp attılar. O notu okuyamadığımı bilmeni isterim fakat şiir tadında bir kompozisyonla kadraja alınmış fotoğraf ve arkasına senin yazdığın emeğe yakışır İspanyol şairin şiirini aldım, okudum, burada ki arkadaşlarımla paylaştım. Bu arada aylar sonra tek kişilik hücreden çıkarıldım."

***

18.09.2018

Merhaba…

Her şeyden önce sergilemiş olduğunuz dayanışma mücadeleniz için size ve bu duyguyu besleyen güzel yürekli dostlara teşekkürü borç olarak bildiğimi belirtmek isterim. Değerli Gamze göndermiş olduğun kitaplar ve anlamlı şiirin bugün (18.09.2018) elime geçti. Bunlar için ayrıca teşekkür ederim.

Bilindiği gibi iktidarların toplumu- toplumları ehlileştirme aracı olarak kullandıkları cezaevleri aydınlar, siyasetçiler, gazeteciler, akademisyenler ve muhalif olan kesimlerin mekânına dönüştürülüyor. Fakat emin olun ki kullandıkları bütün olanaklara ( tecrit, baskı, gözdağı ) rağmen bizleri ehlileştirmeye güçleri yetmiyor. Bu durum da onları çıldırtmaya yetiyor. Çıldırdıkça da hak ihlalleriyle suç işliyorlar. Bütün bu yaşananları genel olarak değerlendirdiğimizde üstadın şu şiiri akla geliyor. ‘’ Ve cellat uyandı yatağından bir gece ‘’Tanrım ‘’ dedi. Bu ne zor bir bilmece! Öldürdükçe çoğalıyor onlar binlerce. Ben ise tükenmekteyim .’’ Üstadın dediği gibi biz çoğalıyoruz faşizm ise tükeniyor. Aslında tutsak olan bizler değil, özgür düşüncelerimiz ve özgür kalemlerimizden korktukları için saltanatlarını yıkacağımızdan kaygılanan ve bu yüzden çareyi bizleri tutsak etmekte bulan tahakkümcü iktidar zihniyetidir tutsak olan. Bizler halkız, bizler toplumuz, bizler paylaştıkça çoğalan, çoğaldıkça paylaşan geleneğin takipçileriyiz. Bizler özgürüz. Tutsak olan onlardır. Bizleri tutsak ettiklerini düşünenler ve bir gün toplumun özgürleşeceği kaygısıyla yaşayan onlardır tutsak olan.

Her yönüyle moralimiz çok iyi. Hele hele sizlerden dayanışma mektupları aldıkça dört duvara sığmıyor yüreklerimiz. Değerli Gamze; bana göndermiş olduğun kitapların içinde bulunduğu siyah poşetin üzerinde olan notu bana okutmadan yırtıp attılar. O notu okuyamadığımı bilmeni isterim fakat şiir tadında bir kompozisyonla kadraja alınmış fotoğraf ve arkasına senin yazdığın emeğe yakışır İspanyol şairin şiirini aldım, okudum, burada ki arkadaşlarımla paylaştım. Bu arada aylar sonra tek kişilik hücreden çıkarıldım. Şuan üç kişilik odaya alındım. Arkadaşlarla yeni tanışıyoruz. Hepsi de (ikisi de )  değerli arkadaşlar. Mektubun sonuna geldim. İlk mektup olduğundan biraz konular karıştı sanırım J Bir sonraki mektupta tek konu üzerinde duramaya çalışacağım. Hani insan çok şey söylemek ister fakat zamanın ve nefesin buna yetmeyeceği düşüncesi ile kısa kısa özet geçer ya. Sen şimdilik bu mektubu öyle algıla. Selam ve sevgilerimle, kendinize çok çok iyi bakın. Özgür yarınlarda buluşmak dileğiyle…

İDRİS YILMAZ

1 NOLU YÜKSEK GÜV. C.İ.K

ODA: C-69

ELAZIĞ

Benzer Yazılar