"Ricat yollarında yitirdiğim acılarım
katlanarak doluyor içime yeni baştan
dudaklarımda sessiz bir çölün
fırtınadan önceki cehennem çatlağı
çünkü sayrı bir iklimde
kimlikleri gaspedilen göçmen kuşların
anıları kaldı sadece yuvalarında"
Süleyman Okay
"GÖRÜLMÜŞTÜR"E MERHABA
Biz 'göçmen kuşlar', biliriz ki anılarımız ardımızda bıraktığımız 'yuvalarımız'da öylece kalacaklar. Biliriz ki, o yuvalara bir daha dönemeyeceğiz. Ve biliriz ki, o yuvalara mutlaka bir gün, başka 'göçmen kuşlar' uğrayacaklar.
'Kimliklerimiz gaspedilse' de, biliriz ki onlar yine-yeni vücutlara bürünecek...
O yuvalardaki anıların üzerlerinden postallarla geçilecek, belki her şey tarihe yazılmadan silinecek...
"Görülmüştür"; sınırlı da olsa, yazılmadan silinebilecek tarihleri, yazılır-görülür hale getiriyor ama!!!
Hapishaneler bizim tüm göç yollarımızda, tanımadıklarımızla uğradığımız ortak mekanlar oldu. Ve şimdi dünyanın bambaşka yerlerinde yaşıyor olsak da; onların konakladığı yuvalardaki sesleri ortak bir köprüde yürüyerek dışarıya taşımaya çalışıyoruz.
Açıkça paylaşmaktan hiç çekinmiyorum: Görülmüştür Ekibi ve Redfotoğraf Grubu olarak başlattığınız Fotoğraf Projesi beni, yaz sıcağında bir kız çocuğuna uzatılan dondurma tadı kadar heyecanlandırıyor. Tadını alabilmeyi böylesi bir heyecanla bekliyorum. Ve sevgili Görülmüştür Ekibi gönüllüleri; bu Proje'yle ilgili gelişmeleri aktardığınız için, yüreğinize sağlık diyorum.
2001 Nisan'ı, Ölüm Orucu'ndaydık; biz, bir kaç kadın, çuval gibi hastanelere taşınmıştık. Açtık-susuzduk (tedavi saldırısına karşı, suyu da kesmiştik). Yanımızdan sedyelerle insanların götürülüşünün tanığıydık. Enerjimizi harcayacağımız tek şey, sloganlarımızı birbirimize duyurabilmekti. Başka hiç kimsenin bizi duyma şansı olmayacaktı. KAĞIDIMIZ VE KALEMİMİZ YOKTU. Onları edinebilip, satırlarımızın dışarıya çıkışı karşısında sürekli 'ölsek de gam yemeyiz artık' diyorduk. Mektuplarımızla, ama sadece mektuplarımızla, içeride-dışarıda hücreleri parçalıyorduk.
Gördüğüm her tutsak mektubunda bunları hissediyorum sımsıcak. Ve biliyorum ki, o göçmen kuşlar - bildiğim o mekanlarda; "GÖRÜLMÜŞ" olmanın umut ışığından dehşet bir enerji-güç alıyorlar.
Şimdi de, uzaklıklara-sınırlara inat, bir mektup uçuruyorum sizlere; tutsakların hücreleri parçalamalarına desteğinize, sınırları sınırsızlaştırma sevincimi ekleyerek. Ara sıra elime geçen tutsak mektuplarını, "Görülmüştür" köprüsü üzerinde, bilgisayara geçme şansını da yakalayarak.
Bütün bu emek yumağına bizlerin de; oluşturduğunuz "GÖRÜLMÜŞTÜR" köprüsüyle katkı sunma şansını sağladığıdız için yürek dolusu teşekkürler.
"GÖRÜLDÜ" damgalarını "GÖRÜLMÜŞTÜR"leştiren emeklerinize-yüreğinize sağlık.
Hepinizi sevgiyle, umutla sımsıkı kucaklıyorum.
Ganime Gülmez
- 2 gösterim