3 Kasım 2019
Sevgili Adil Okay;
Ben Behçet hastasıyım. Gözümde de Üvest var. Dolar yükselince devlet ithal ilacını almadı. Yerine yazılan ilaç da eşdeğer olmadığından gözümde ödem oluştu. Okuyamaz yazamaz olmuştum.Şimdi ödem giderici ilaçla biraz düzeldi. Piyasada ilaç yok. Diğer ilaçlar tehlikeli. Özellikle hapishane koşullarında kullanılması sakıncalı. Ayrıntıları uzun anlatıp sizi üzmeyeyim. Bu durumla boğuşuyorum. Size bu durumu anlatan bir uzun şiir de gönderiyorum.
Bir hasta tutsak olarak F Tipi hapishanede yaratıcılık oldukça zordur. Arkadaşların şunu bilmesini isterim zorluklar insanı yıldırmamalı. İnsan olmaya çalışıyorum.
Hapishanedeki insanları yalnız bırakmadığınız için teşekkürler...
Çalışmalarınızda üstün başarılar dilerim
Bu çalışmada emeği geçen bütün arkadaşlara teşekkürler ...
Size ve arkadaşlara selamlar, sevgiler
Adnan Öztel
1 No'lu F Tipi Ceza İnfaz Kurumu
Tekirdağ
Şiirim:
OKUYAMIYORUM
Karanlığa gömdüler çalışmamı
Tek suçum emeğin hakkını savunmaktı
Ben acılar içinde
Baktım gerçeğin gözünün içine
Gözleri kör edilmiş büyük kalabalık
Uyanın artık komik çıkarlarınızdan
Karanlığa nasıl gömüldünüz
Bir düşünün
Ben özgürlük savaşçısıyım
Taşıyorum onurunu insan olmanın
Taşıyorum geleceğe
Avuçlarına özgür çocukların
Göremiyorum
Göremiyorum
Okuyup yazamıyorum
Aldılar elimden biricik özgürlüğümü
…
- 4 gösterim