Hasta tutsak Mehmet Yamaç'tan başsağlığı mesajı ve bir şiir

6 Şubatta yaşadığımız coğrafyada meydana gelen 2 ayrı depremde hayatını kaybeden tüm canlarımızı sevgi ve saygıyla anıyoruz. Aslında bunca canı deprem değil kâr hırsıyla hareket eden kirli zihniyet katletti. Bu çok büyük bir katliamdır. Elbette bu katliamın hesabını soracağız. Hayatını kaybeden tüm canlarımızın üstüne yıldızlar yağsın. Işıklar içinde yatsınlar. Tüm halklarımızın acısını yürekten paylaşıyoruz. Tüm halklarımızın başı sağ olsun.

Mehmet YAMAÇ

T Tipi Hapishane B-A-Tek 11

Akçadağ/ MALATYA

***

YARALI YÜREKLER

Deprem vurdu

   Kadim toprakları

      Ne gök maviydi

           ne de deniz durgun

              Gece ve gündüz

                   Yer beşik gibi sallanırken

         Yağardı kar ile yağmur

Yaşam ile ölümün üstüne

Buz gibi havada

    insanlar çıplak

       yalınayak gezerken

         kimileri saraylarda

               sımsıcak yataklarında

                               uyuyorlardı.

Halklar yürek yüreğe

   Yardıma koşarak

        acıları yürekleriyle

                               paylaşırken

Düzen kurucuları

     taht peşinde koşuyorlardı

         Göz göre göre

             ölüme davetiye

                               çıkardılar

Kâr hırsıyla hareket eden

      bir avuç kan emici

Evleri başlarına yıkılan

   on binlerce canı

     Nasıl dile getirilmeli

         Kiminin hayalleri

                ve  umudu vardı

   Ama hepsini katlettiler

Bu coğrafyada

                derin bir acı var

   Serçeler suskun

     kırlangıçlar yasta

           Bülbüller isyanda

Medya toprak altında

  kurtarılan insanları

  sermaye yaparak

                               yayınlarken

on binlerce öldürülen

                               insanların

Nasıl öldüklerini

                yayınlayan var mı?

Herkesin başını soktuğu

      bir çadırı ve konteyneri varsa

peki bu dışarda

      tir tir titreyen

                binlerce can

                               nereden çıktı

Göz hangi yöne

                dönerse dönsün

  çöken binalar

      Ve evlerle karşılaşır

           yürekler yangın yeri

                dil kelimelere küsmüş

                    Kelimeler boğazlarda

                                               düğümlenmiş

Gözler yıkıntılara

                               bakakalmış

gözün gördüğü

kulakların duyduğu

                               çığlıklar

asla unutulmaz

    Şiir vardı yeryüzünde

        Acıları ve umudu

             dile getiren şiirler

                 Sevdiklerini kaybetmek

                      Nasıl bir şey olduğunu

                               hangi kelimelerle

                                               anlatmalı

Burada anlatılan

  paramparça olmuş

    yüreklerin türküsüdür

       insanlar beton

                yığınların altında

Feryat figan ederken

  Nasırlaşan vicdanlar

    sadece gösteriş

         peşinde koşarlardı

ucuza yapılan binaları

   “Cennetten bir köşe” diye

        insanların cehennemine

                               dönüştürdüler

Birileri kendi

  Beceriksizliklerini

      Açgözlülüklerini

                ve vicdansızlıklarını

Bencilliğin Aptallığın

  ve kâr hırsıyla rantı

     kader diye yutturmaya

                               çalışıyorlar

Bu düzende Neden

  işçilerin emekçilerin

     ve ezilen halkların payına

                Sadece ölüm sefalet

                   Ve zulüm düşüyor

Bakın Açgözlüler

                                               yok etti

  Çocukların mağrur

                                               bakışlarını

      şen şakrak gülüşlerini

Bir yürek düşünün

    Yara bere içinde

       kendi yaşamlarını

                en güzel şekilde

                               yaşayacaklar

Peki ya toprağa

    kendi canlarını verenler

       Bunu hiç düşünen var mı?

Eğer kader buysa

     Böyle kaderin

                Ve insanlığın içine

                               Tüküreyim.

Azad

 

Mehmet YAMAÇ

T Tipi Hapishane B-A-Tek 11

Akçadağ/MALATYA