Merhaba Adil Abi,
İyi olmanız dileğiyle selam ve sevgilerimi gönderiyorum.
Gönderdiğiniz resim-kart-çoğaltmalarını aldım. Teşekkür ediyorum. Akabinde ben de size son yapmış olduğum otuz (30) adet çizimi gönderdim. Heval Neriman’a verdim, o size yönlendirecektir. Önceden bahsettiğim gibi her birini otuz yıllık cezama denk gelecek şekilde yaptım. Çoğunluğunu 2022’de çizdim. Önceki yıldan kalmış olanlar da var. Zamanın ruhu doğal olarak çizdiklerimize de sirayet ediyor.
Cezaevinde yirmi dokuzuncu yılımdayım. Otuzu (30) hatırı kalmasın diye onu da şimdiden sayıya ekledim:) Lakin farklı bir ekleme vs. olmazsa toplamda otuz yıl yatmış olacağım! Kuşkusuz resimler zindan yıllarının öyküsü değil. Öyle olsa farklı bir formatta çizim yapmak gerekecekti; onun da altından kalkmak zor olurdu benim için. Sadece zamansal bir ithaf yaptım.
Bir de çizimlerimde saç teması belirgin, bunlar biraz bilinçaltımızın kültürel tezahürleridir. Ancak son zamanlarda yaptığım çizimlerin büyük bir kısmına İran’daki kadın özgürlük devrimi ilham verdi diyebilirim. Biliyorsunuz orda eşi-benzeri olmayan bir kadın duruşu var! Acılar hakeza çok yakıcı… Bu konuda söylenmesi gereken çok şey var, ama kelimeler kifayetsiz kalıyor. O büyük mücadelede Ortadoğu’nun trajik gerçekleri ve kolektif ayıpları çözümleniyor. Ve yaşanan cinayetlerde doğu ve batının bütün kapitalist modernist iktidarcı güçleri sorumludur, bunu iyi görmek lazım… Mahsa Amini’nin direnişine, özgürlük çığlığına yürek veren bütün güzel insanları sevgi, saygı ve dayanışma duygularımla selamlıyorum.
Resimleri kısıtlı malzemelerle yapmaya çalıştım. Resim malzemesi içeri almak için bir yıldır uğraşıyorum. Buranın Cumhuriyet Savcılığı’na, Karşıyaka İnfaz Hakimliği’ne defalarca dilekçe yazdım. Şimdiye kadar bana olumlu veya olumsuz bir geri dönüşleri olmadı. Yanımda derme çatma bir kalemtıraş vardı. Onu da bir aramada aldılar. Dolayısıyla bir süreye kadar kör kalem ucuyla idare ettim. Sonunda kalemtıraşa bir çözüm bulundu. Kalemtıraşa ihtiyacım olduğunda eğitim birimine dilekçe yazıyorum. Onlar uygun görürlerse bir memur refakatinde kalemlerimi gidip spor salonunda açıyorum. Biliyorum anlaşılması ve anlatılması zor bir durum. Kısacası “Uçurtmayı Vurmasınlar” filmine rahmet ediyor insan. Neyse; kafanız fazla ağrımasın. Neticede resimler bitti. Malzemem kalmadı. Karakalem tonları, silgi, kalemtıraş, resim kağıdı almak için yine uğraşacağım. Gerisi can sağlığı, iyiyiz. Resimlere dönük eleştiri ve yorumlarınızı almak isterim. Sevgilerimle.
Not: Sanat temalı kitap yollayan olursa seviniriz.
20.01.2023
Aynur EPLİ
Kadın Kapalı Hapishanesi A-8
Aliağa/İZMİR