Aynur Epli

29.01.2024

Sevgili Adil Abi,

Nasılsın? Umarım ailecek iyisiniz. Ara ara yazmaya çalıştım. Fakat her defasında da tam olarak ne yazacağımı bilemedim. En azından eskiden bir şeyler yazıyordum, ama şimdi sözlerim bir yerlere takılıp kalmış sanki!

                (...)

14 Haziran 2023

Merhaba

Mektup yazmıştım, aldın mı bilmiyorum. Birçok insanımız gibi sen de siz de zor zamanlardan geçiyorsunuz. Buna ‘geçti’ demek de zor tabii.

Aslında birimizin hikayesi hepimizin hikayesidir. Coğrafyamızın yaşadığı ve ona yaşatılan trajedilerden hepimiz bir şekilde nasibimizi alıyoruz. Bir o kadar da sevgi paylaşmada ve dayanışmayla yaralarımızı sarma gücümüz var değil mi?

“6 Şubat günü yaşanan trajedi büyük canlar aldı, can yaktı. Biz geride kalanları yarım yamalak bıraktı... Biliyoruz; ölenler, canlarımız kötü, çirkin bir zihniyetin enkazı altında öldüler... Bu daha fazla acı veriyor, öfkelendiriyor. Acının paylaşarak hafiflemediğini bilsem de acınızı yürekten paylaşıyorum. Bir kardeşiniz, arkadaşınız olarak yanınızdayım.

Aynur EPLİ. Kadın Kapalı Hapishanesi A-8 . Aliağa/İZMİR

***

22 Mart 2023

Değerli Adil Abi;

Günlerdir size yazmak, yanınızda olduğumuzu belirtmek istiyorum. Ama elim bir türlü kalem kağıda vurmuyor;  ne yazacağımı bilmiyorum. Halen de ne diyeceğimi bilemiyorum.

Hangi cümleyi yazsam ki yüreğinizdeki kardeş, yeğen, aile kaybetmenin sessizliğinin kapısını aralayabileyim. Hiçbir cümle acının yaratmış olduğu sessizliğin soğuk yüzünü ısıtamaz...

20 Ocak 2023

Merhaba Adil Abi,

İyi olmanız dileğiyle selam ve sevgilerimi gönderiyorum.

Gönderdiğiniz resim-kart-çoğaltmalarını aldım. Teşekkür ediyorum. Akabinde ben de size son yapmış olduğum otuz (30) adet çizimi gönderdim. Heval Neriman’a verdim, o size yönlendirecektir. Önceden bahsettiğim gibi her birini otuz yıllık cezama denk gelecek şekilde yaptım. Çoğunluğunu 2022’de çizdim. Önceki yıldan kalmış olanlar da var. Zamanın ruhu doğal olarak çizdiklerimize de sirayet ediyor.

“Kargoyla iki kitap göndermiştiniz, bir tanesini aldım, diğeri dergi olduğu için vermediler. Artık dergilerin ne günahı varsa cezaevine dergi alınmıyor…”

***

Merhaba Adil Arkadaş;

“on beş günde bir yorgan ve döşek sırtımızda cezaevi Maltalarında dolanıp duruyoruz. Gittiğimiz koğuşlar hijyenik olmadığından dolayı her gittiğimiz yeri sil baştan temizlemek durumunda kalıyoruz. Ortam nemli, havalarsa soğuk olunca doğal olarak bir şekilde şifayı kapıyoruz. Kısacası demir parmaklıkların hali hal değil…”

Aynur EPLİ

1 No’lu Kadın Kapalı Cezaevi A-3

Aliağa/İZMİR