“Derler ki çölde yollarını kaybeden Bedeviler, ezberlerindeki şiirleri okuyarak, şarkılar söyleyerek, masallar anlatarak yollarını bulurlarmış… Hal böyle olunca harf harf, hece hece, kelime kelime, imge ucuyla kazılarak yazılıp hapishanelerden firar eden her firari yazı bazen çocukluğumuza, bazen de geleceğe, çıkar...
“Değerli arkadaşlar; bu kadar işiniz-gücünüz arasında zamanınızı ve emeğinizi paylaştınız. Biz cezaevinde bile boş zaman bulamıyorken, dışarının kalabalığında arkadaşların işlerine de el atıyorsunuz. Hem kendim hem de benden önceki ve sonraki arkadaşlar adına çok teşekkür ediyorum.”
Hakkı AY. 1 No’lu Yüksek Güvenlikli Hapishane. C-2
ELAZIĞ
***
Merhaba …
EŞKAL
Bir yar sevdim, anlatamam.
Buğday saçlı,
gül yanaklı,
yosun gözlü…
Bir zalimin eline düşmüş,
her günü işkence, işgal…
Saplantılı bir sabrı var; taşı çatlatır orta yerinden.
İki de çocuğu var ki: nur topu…
Biri hırçın, hışmına dağ dayanmaz.
Diğeri ağır başlı,
derin…
derin…
Bir yar sevdim, endamına adaklar verile.
Gül memeleri var, yamaçları kar beyazı.
Bir de aşıkları var.
Bir bakışına can veren…