Mahmut Baran

LATİFE BARAN'IN ANISINA

Ey döküntüler oyuğu ülkem, açık ve acı kuyu. Solgun ve yediveren, kör kaşit, derinliklerin bahtı karası, kayıp derviş, renksiz bahar. “Çekmediğin acı kaldı mı? Dalga kaldı mı seni yutmayan, boğulmadığın kasırga, yemediğin vurgun! Kaldı mı seni hançerlemeyen kancık pusu, düşürmeyen kahpe hıyanet? Bir mezardan bir mezara ağıt yaka yaka bağrı deşilmeyen gelinin kaldı mı?” Eski kasemlerden ağuyu, kadim yakarışlardan kanı yudumlamayan anan kaldı mı?

Bir Şiir

 “Saraylar, sultanlar çöker

Kan kusar bir gün

Zulüm biter

Menekşeler de açılır üstümüzde

Leylaklar da güler