"Her hafta sayfalarca mektup bekliyorum. (...) Herkese buradaki insanların en büyük ihtiyaçlarının mektup olduğunu söyle. Sadece ben değil, cezaevindeki hiçbir dostumuzu ihmal etmesinler. Ve unutmasınlar ki her şey çok güzel olacak, belki bugün değil ama elbet birgün…"
Lütfiye Burcu Kara
T Tipi Hapishanesi C-6 Koğuşu
Elazığ
***
Gamze cancağızım nasılsın?
Beni sorarsan idare eder. Biraz sıkkınım bugün. Malum, günlerden Pazar ve ben sizleri tüm dostlarımı çok özledim. O yüzden de sana bir yazayım dedim. Önceki mektubum eline ulaştı mı bilmiyorum ancak bu hafta bana hiç mektup gelmedi. Mektup gelmemesi üzerine bir de güneşli bir pazar günü, yalnızlık hissi iyice pekişti anlayacağın üzere.
Cezaevindeki insanların büyük umudu gerçek anlamıyla mektuplar. Bir hafta süren heyecanlı bekleyiş. Mektubu gelenlerin okunan isimleri ve hüzün. Mektup getiren gardiyanın demir kapıyı kapatıp gidişi. Al sana ikinci bir vurgun.
Sevgili Gamze, diyeceğim odur ki beni mektupsuz bırakmayın. Çok sinirleniyorum sonra. Çekilmez bir kadına dönüşüyorum. Uykusuz, aksi, lanet...
(…)
Bir arkadaş diyor ki kendinizi her şeyin en kötüsüne hazırlayın iyi bir şey olunca şaşırın. Artık bunu uyguluyorum. Fazla sevinme, mektup olayı bu konuya dahil değil. Her hafta sayfalarca mektup bekliyorum. Bu isteğimi bir çok kişiye ulaştıracağından hiç şüphem yok. Adres bilemediğimden kimseye yazamıyorum. Belki ben onların adreslerini bilmiyorum ama onlar benim adresimi biliyorlar. Herkese buradaki insanların en büyük ihtiyaçlarının mektup olduğunu söyle. Sadece ben değil, cezaevindeki hiçbir dostumuzu ihmal etmesinler.
Ve unutmasınlar ki her şey çok güzel olacak, belki bugün değil ama elbet birgün…
Kitaplarımı unutmayın.
Seni ve tüm dostları, sevgi, özlem ve umutla kucaklıyorum.
- 6 gösterim