“Kalkın kardeşler ışıklar görünmeye başladı
Eski duvarlar değil bu duvarlar
Bir ak kuş gelip kondu kara çatıya
Dünyayı böylesine sardı mı kollar
Ne etsin kelepçe neylesin zincir
Kaç kez gösterdi tarih aldatmayacak bizi
(…)
Ekmek de özgürlük de barışın gülleridir
Yumuk elli bebekler pencerelerde bekliyor
Dünyayı çepeçevre kuşatan barış kervanlarını
Çelik canavarlar gibi tanklar değil
Caddelere yakışan özgürlük ekmek türküleridir…”
Vedat Türkali
KORKUT AKIN yazdı: “İki taraflı bir kitap bu… Bir yanında içerdekilerin yazdıklarını dışardakiler görselleştirmiş, diğer yanında ise dışardakilerin fotoğraflarını içerdekiler yorumlamış.”
Düşleri bitmez insanın. Kendince hep kurar… kimi büyür gözünde kimi uzakken yakınlaşır. Hep kurar ama… İyidir düş kurmak. İyidir düşlemek.
Hele hapisteysen, çok daha önemli, çok daha belirleyici, çok daha kapsayıcıdır. Elini uzatsan değeceğin kadar yakın, ay kadar, güneş kadar uzak ama capcanlı…
”Yaşanan acıların içinden gülünebilecek yanlarını bulup çıkarmak en çok da karşı duruş bence. Hem direnmek hem de kendisini güçlü gören o egemeni küçümsemek aynı zamanda.”
Gerçekçi olup imkansızı deneyenler Taş Duvarları Aştılar bile
Ne anılarımızı unutabiliriz ne de unutmak isteriz, bizi var edenler onlardır. Aynı suda iki kez yıkanılmaz diyen düşünce gibi aynı anıdan aynı duygu çıkmaz ikinci kez… Yeni birisinizdir artık her andığınızda, onun için de yeni bir yerlere gidersiniz o anıyla… Taş duvarların arkasında bile olsa…