Öldürülmedik, sağ kaldık, şanslıyız!
İlk ‘görülmüştür’ damgalı mektubumu aldığımda çocuk yaşlardaydım. 80’li yıllardı.
“Geçme namert köprüsünden ko götürsün su seni, yatma tilki gölgesinde ko yesin aslan seni” dizeleriyle başlıyordu. Ağlayarak okudum.
Mektubu yazan ‘abim’ artık yaşamıyor. O satırları yazdıktan on bir ay sonra ceza evinde öldü. 23 yaşındaydı. Gördüğü ağır işkencelerden sonra o kadar yaşaması bile mucizeydi.