“Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi…”
(Görüş günlerinde büyüyen çocuklar)
“Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi”, diğer adıyla “Hapishane Kapılarında Büyüyen Çocuklar”, alanının tek kitabı olma iddiası taşıyor. Zira bu güne kadar insan hakları örgütlerinin raporlarında yer alan rakamların, bu kitapla canlanıp ete kemiğe bürünmesi söz konusu. Yazar Adil Okay, üç yıllık bir çalışma sonucu, Türkiye’nin tüm cezaevlerinden 100 kadar politik tutuklu ve hükümlüye ulaşmış, mektuplar aracılığıyla onları anlamaya ve anlatmaya çalışmış. Bununla yetinmemiş, kitabında anne ve/veya babaları tutuklu olan, dolayısıyla hapishane kapılarında büyüyen çocukları konuşturmuş. Görüş günlerinde yaşanan olayların hem fiziki, hem de psikolojik yıkımını gözler önüne sermiş. Dışarıdaki eş ve çocukların yaşadığı travmayı, onların çıplak ama yakıcı sözcükleriyle bize göstermiş. Okay, “Ben bu kitabı hazırlarken her gelen mektupla yeniden sarsıldım, aylarca kabus gördüm, okuyucu ise bir kez sarsılacak ve empati yapacaktır” diyor. Kitapta yer alan isimlerden bazılarının öyküsü inanılmaz ve dünyada eşi benzeri yok: 32 yıldır hapishanede olan Tahir Canan, bebeğiyle birlikte hapishanede kalan Gazal Dülek, kanser hastası olduğu halde tahliye edilmeyen şair Erol Zavar, bir çocuğu kanser, diğeri epilepsi hastası olan Hanım Onur, 20 yıldır çocuklarını göremeyen Mehmet Gök, eşiyle birlikte tutuklanan ve “bir yastıkta değil ama aynı infaz dosyasında kocadık” diyen Baki Yaş , “oğlumun doğumunu bile göremedim” diyen Resul Baltacı , “ben kızımın hep çocuk kalmasını isterdim” diyen Turan Demir , “çocuğum rüyalarımda hiç büyümüyor” diyen Ebedin Abi , soyadı tutmadığı için 18 yıldır oğluyla görüşemeyen Zeynel Karabulut, altı çocuğu da tutuklu olan bir anne, tutuklu gazeteci Füsun Erdoğan, Mustafa Balbay ve diğerleri. Kitapta ayrıca mahpusların cezaevlerinde çekilmiş fotoğraflarının yanısıra eli işi ürünleri, resim ve karikatürleri de yer alıyor.
Okay’ın kitaba yazdığı uzun önsözden bir bölüm:
“Onlar, mahpus anne ve babalar ne okul kapısında bekleyebildiler çocuklarını ne de oyun parklarında koşturabildiler birlikte. İçlerinden 10-15-20 ve daha fazla yıldır yatanlar, ne çocuklarının hastalıklarında yanlarında olabildiler, ne doğum günlerinde ne de düğünlerinde. İşte bu gerçekleri bilerek - duyarak yaşayan mahpus anne ve babalar, esaretin ve hapishanelerdeki keyfi cezaların mağduriyeti yanı sıra, çocuklarından ayrı olmanın da acısını yaşıyorlar. Belki de dışa vurmayan, itiraf edilmeyen, satır aralarına, özel söyleşilere gizlenen vicdan sızısı kronikleşiyor. Zaten mahpus olmanın yarattığı acılara, gözle görülmeyen yenileri ekleniyor.
Kitapta kullandığım resim, karikatür ve desenleri “hapishaneden” gelen ürünler arasından seçtim. Tutsakların yaratıcılığını ve tecrit içinde tecrit yaşamalarına rağmen üretmeye devam ettiklerini okuyucuya göstermek istedim. Ayrıca belirtmeliyim ki: Bu kitapta bir diğer amaç, ağırlıklı olarak yakın tarihi, 1990’dan günümüze kadar olan hapishane sürecini halen zindanda olan tanıkların aracılığıyla (ve belgelerle) göstermektir.
Kitapta yer alan politik mahpuslar ve çocukları yani birinci dereceden tanıkların ifadeleri, hapishanelerdeki genel uygulamalar ve “mevzuat” hakkında ayrıntılı bilgi sunmaktadır. Bu uygulamalardan bir diğer deyişle “eza”dan tüm tutuklu ve hükümlüler etkilenmektedir. Bu örneklerden yola çıkarak bu gün itibariyle Türkiye cezaevlerinde yatan 140 bin tutuklu ve hükümlünün, (c)eza evlerinde yaşadıkları hakkında bir öngörüye sahip olmak mümkün olacaktır.”
Eser Adı: Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi... - Görüş Günlerinde Büyüyen Çocuklar
ISBN: 9786055513412
Yazarı: Adil Okay
Kapak Tasarımı: Canis Döşemeci Başsüllü
Dizgi: Ulaş Akyol
Sayfa Sayısı: 160
Boyut: 135x195 mm
Baskı Tarihi: Ocak 2013 (1. Baskı)
İÇİNDEKİLER:
- Önsöz
- Mahpuslar ve Çocukları Anlatıyor
- Anne Gazal Dülek Anlatıyor
- 32 Yıldır Hapishanede Olan Tahir Canan
- 30 Yıldır Hapishanede Olan Cuma Özkan
- Ebedin Abi ve Kızı Hebûn
- Fatma Tokmak ve Oğlu Azat’ın 15 Yıllık Çilesi
- Asılmayıp Beslenenlere Uygulanan Hücre Tipi Zulüm
- 23 Yıldır Tutsak Olan Kasım Karataş ve Gülistan
- Çocuklarının Yanından Alınıp Götürülen ve 20 Yıldır Hapishanede Olan Cevat Yerdegül Anlatıyor
- “Çocuklarımın Hepsi Zindan Yolunda Büyüdüler” (Felemez Erdem)
- Ali Benek’in Dört Çocuğu 21 Yıldır Yolunu Gözlüyor
- 26 Yıldır Çocuklarını Göremeyen Mehmet Gök
- Turan Demir “Oysa Ben Onun Hep Çocuk Kalmasını İsterdim”
- Resul Baltacı “Oğlumun Doğumunu Bile Göremedim”
- Ali Baba Arı 11 Yıl Sonra Kızını Görebildi
- 18 Yıldır Hapishanede Olan Hayrettin Engin Anlatıyor
- Hapishanelerde Yüzlerce Ağır Hasta Tutsak Var
- 10 Yıldır Çocuklarını Göremeyen A. Celil Kaçmaz
- “Bir Yastıkta Değil Ama Aynı İnfaz Dosyasında Kocadık” (Baki Yaş)
- Erol Zavar “Ben Gelene Kadar Çok Büyüme Tamam mı...”
- Aygün’ün Hem Annesi Hem Babası Tutsaktı
- İsmet Ablak Doğum Tarihi: 1969 Ölüm Tarihi: 18 Temmuz 2009
- 16 Yıldır Çocuklarını Göremeyen Alaattin Öget
- Cebrail Çakto: “Kızım Altı Yaşına Kadar Bana Amca Dedi”
- 15 Yıldır Zindanda Olan A. Baki Dal Anlatıyor
- Halime Saraç “Tek İsteğim Anneme Sarılmak”
- Gazeteci Füsun Erdoğan ve Tecavüz Sanığı İşkenceci Sedat Selim Ay
- Görüş Günlerinde Büyüyen Zeliha Şimdi Tutsak
- Zelal Ayık “Biz İyiyiz Anneciğim”
- Dede Baba Oğul Üç Kuşak Hapishanede
- 17 Yıldır Babasını Bekleyen Çimen Anlatıyor
- M. Ali Gümüş’ün 4 Yaşındaki Kızı Yasağı Deliyor
- Abdulkerim Aktaş ve 20 Yıldır Babalarına Hasret 4 Çocuk
- Ayhan Kavak Anlatıyor: Cesaret Ana: Fahriye Mordeniz
- “Çocukluğumu Tüm Ömrüme Değişmem” Gülazer Akın
- Naci Güner ve Devletin Yeni Konsepti
- Ozan Telli ve Helin
- Zehra ve Ahmet Kulaksız,
- İki Kızını Ölüm Orucunda Kaybeden Baba da Tutsak
- Erdal Süsem’in Oğluyla Dışarıda Çekilmiş Fotoğrafı Yok
- Kenan Karaarslan “Babamız Bize En Değerli Mesleği Öğretmiş: Devrimcilik”
- 6 Çocuğu da Tutsak Olan Annenin Çığlığı
- Bir Adli Mahkumdan Mektup, “Oğlum Çekdar Beni Tanımadan Büyüyor”
- Mustafa Balbay, Tuncay Özkan, Soner Yalçın ve ...
- Zeynep Oral’a Katkı
- Dar Alanda Fotokopi Yaşamın Etkileri Ali Gülmez-Muzaffer Öztürk
- Oda TV Davası Tutuklularından Barış Terkoğlu’nun Eşi Özge Anlatıyor
- 1980 Yılından Beri Hapishanede Olan Devrimciler
- Dursun Ana, Sema ve Hasan Gülbahar
- Ama ve Kanser Olan Hediye Aksoy’un Mektubu
- Hanım Onur: “Bedenawi bi cemide”
- Ali Şimşek ve Şükran Şimşek “Çocuğumuzun Kanser Olduğunu Söyleyememek”
- Kenan Kırkayak, Ziyaret İçin Yollarda Geçen 24 Saat
- 3 Yaşındaki Renas Cezaevini İşyeri Sanıyor
- Tutsak Babası İçin Avukat Olan Bişar Abdi Alınak’ın Mektubu
- Konuşmayan - Konuşamayan Çocuklar
- Sonsöz
- 2 gösterim