Yılmaz Demir

Yılmaz Demir Hacılar hapishanesinden yazıyor

Merhaba Sevgili Adil Hewal

Senin şahsında sevgili Tülin'e, yüreğimin prensesi öyküye kucak dolusu selamlarımı gönderiyorum. Benim Öykücüğümün kıymetini bilin. Gerçi artık büyümüş :-) Ama her hewal onu tanıyor.

Sevgili Adil, göndermiş olduğun "Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi..." kitabını aldım. Çok sevinmekle beraber, bu duyarlılığın ve çaban için sana teşekkür ediyorum. Çok anlamlı bir çalışma.

Kitaptaki üç dört hewal burada kalıyor. Çok ama çok selamları var. senin gibi sorumlu yazarlarımızın yaklaşımlarını anlamlı görüyoruz.

Hücrem

Yüreğimin prensesi sevgili Öykü merhaba!

HÜCREM

Sahipsiz

Soğuk, nem kapan hücremde

Bir ben varım

Anafora yakalanmış düşleriyle

Bir de

dün gece çizdiğim

boyacı çocuk var...

Öylesine masum

boynu bükük

bana bakıyor...

O an çocukluk düşlerime dalıyorum.

Acıyor her yanım

Ansızın vurulmuştu

yüreğimde büyüttüğüm uçurtma...

Yine el konulmuş

Yalnızlığımı paylaşan

hücreme renk katan

nağmelerim

“Yasak!” diye...

Hep canları anımsıyorum