Gülazer Akın

Merhaba

                Daha önce de söyleşi soruları gönderdiğini yazmıştın. Elime geçmedi, yoksa yanıtsız bırakmazdım. Pek mektup gelmiyor ya da verilmiyor bilmiyorum. Gittikçe dışarıyla iletişimimiz azalıyor. Sesinizi daha az duyar olduk. Zahar dünya dönüş yönünü değiştirdi. Biz hangi dünya, hangi çağdayız onu bile karıştırır olduk.

CEZAEVLERİ ZİNDAN HÜCRELERİNE ÇEVRİLDİ
 

"'Özgürlüğün Sesi' adlı serginin kitaplaştırıldığı hali 'dergi' diye geri gönderildi. Bir süredir dergi vermiyorlar. Bu zihniyeti anlamak güç."

Gülazer AKIN

Kadın Kapalı Cezaevi B-19

Bünyan/KAYSERİ

***

14.12.2020

Değerli Adil Abi

Selam, saygı ve sevgilerimle.

“T tiplerinin kendine has kutu halleri var. Bir de havalandırması var ki, ölsek mezar olarak ölçeklendirme yetmez, dar kalır. Gerçekten facia bir şey. İki volta atamıyorsun, top zaten hiç oynayamazsın. Sadece çık, dur, bekle sonra geri içeri gir. İnsanın içinden başını kaldırıp gökyüzüne bakası bile gelmiyor. Küçük bir vesikalık resim gibi gözüküyor gökyüzü.”

Gülazer AKIN

Kadın Kapalı Cezaevi B-20 Bünyan/Kayseri

18 Haziran 2020

Değerli Adil Abi,

Selam, Saygı ve sevgilerimle

Cezaevinden gelen mektup: Ben, biz de şimdilik iyiyiz. Burası dipsiz bir kuyu gibi. Hiçbir şeyden haberdar değiliz. Gece ve gündüz olduğunda dünyanın hala döndüğünü anlıyoruz o kadar…

27 Mayıs 2020

"Biz iyiyiz, kış kapıda. Güneş artık yere inmemeye karar verdi. Bir Tsunami ya da hortum gelip sadece şu duvarları etrafımızdan alıp götürseydi."

***

10 Kasım 2019

Değerli Adil Abi.

Selam, saygı ve sevgilerimle.

Kartları ve fotoğraflarınızı aldım. Öykü ne kadar da büyümüş. Evet anladım, çok yıl geçmiş aradan. O çocuklar bizim takvimimiz...

Gül Güzel'in kitabı gönderildi bana. Devamını da yayınlayacakmış. Okudukça duygulandım.

Meğerse hayat ne uzunmuş...

Bazen hayatımıza zikreden olumsuzluklar, bize farklı koşullar altında yaşamamıza vesile olurlar veya zorunlu kılarlar. Aynı 21. Yüzyılın bütün gelişen tekniğine rağmen mektubun tek iletişim aracı olması gibi...2003 yılından beri arkadaşlarımla bu şekilde haberleşmekten öte sohbet edebilme imkanımız yok. Bu konuda benim dışarda olmam, içerdekilerden daha çok imkana sahip olduğumu kanıtlamıyor. Ben de onlar gibi ancak mektup yazarak, onlara ulaşabiliyorum. Bazen de bütün insanlar sadece yazışarak anlaşsalar diye düşünmüyor değilim.

“Kış çetin ama bahar kokusunu yaymaya başladı da.

Azim ve kararlılık karanlığı yırtacak….”

GÜLAZER AKIN  KADIN KAPALI CEZAEVİ B-9 GEBZE-KOCAELİ

***
28.01.2019

Değerli Adil Abi;

Merhaba,

Uzun zaman oldu yazamadım, mahcubum aslında. Yüce yüreğinin bağışlayacağını umuyorum.

Kartları aldım teşekkür ederim, tam da ihtiyaç duyduğum bir zamanda geldiği için epey makbule geçti. Oya arkadaşa yazdım.

"Şimdi bu acıyı yüzümün hangi tarafına süreyim!"

***

Değerli Adil abi,

Merhaba; dilerim dediğin gibi 2018'de buluşur söyleşiriz. aklıma gelmezdi. Zira daha sekiz yıllık mesafe var bende. oysa umutve beklentiler bizim yüreğimizde. Ayarlamasını biz yapabiliriz. Ama ben artık zamana sırtımı dönmeye karar verdim.

Pek yazamıyorum. Eskiden sanki daha vefalı ve duyarlıydım. tepkilendim. Yine mesele zaman!