"Mahpus halleri bildik şeyler artık. Korona ile daha çok izolasyon oldu. Ayrıca geleceğe dair belirsizlikler taşıyor. Nasıl bir yol nasıl bir çare, umar bulacağız onun çabası içerisindeyiz. Böyle devam edemeyeceği aşikâr."
Cenan Genç
1 No'lu F Tipi Ceza İnfaz Kurumu C4-7 8
İzmit Kocaeli
24 Haziran 2020
34 Yıldır üye ve yöneticilerine yönelik saldırı, infaz, tutuklama ve diğer baskılara rağmen İHD 34 yıldır bu topraklarda hak ihlallerine karşı mücadele ediyor.
Nice yıllara diyor, sık sık yollarımızın kesiştiği, ortak etkinlikler düzenlediğimiz İHD'nin üye ve yöneticilerini selamlıyoruz.
Görülmüştür Ekibi
Açlık grevine başladığımdan beri, “Artık sözleri size bırakıyorum, beni bugüne kadar yaptıklarım ve eylemim anlatsın” dedim arkadaşlarıma. Az konuşmaya gayret ettim. Ne yalan söyleyeyim “kelimelerin kifayetsizliği” de yormuştu beni. Ama görüyorum ki, emperyalist düzen buna izin vermiyor (Meselenin emperyalizm ile ilişkisini anlatmaya kalkmayacağım). Herkes her yerden ve hiç durmadan konuşuyor. Sanırım bazı şeyleri hatırlatmak şart. Barolara, meslektaşlara ve dostlarıma seslenmek istiyorum.
“İki küçük odamız var. Her odada 16-17’şer kişi kalıyoruz. Küçük bir pencereden de olsa dünyayı koklayıp bizlerin de bu dünyada olduğumuzu hissetmeye çalışıyoruz. Tabii TV'de tüm yalanlarına ve hakaretlerine rağmen olup biteni mecburen takip ediyoruz. “
A. Vahap Narin
***
16.03.2020
Merhaba Sevgili arkadaşlar
Adı dünyanın en kötü şöhrete sahip 10 cezaevi arasına giren Diyarbakır 5 Nolu, vahşete karşı 14 Temmuz 1982’de başlatılan ölüm orucu eylemiyle de tarihe kazındı. Bu vahşetin tanıkları, “Eskiden bir Esat Oktay ve köpeği Co vardı, şimdilerde yüzlercesi” dedi.
Giderken güze bahar değdirdiğin günlerde, meşe ağaçlarından derlediğin, beyaz gelinlik giyen zemheri gecelerini şenlendirin, kuzine sobada pişen palamutların kokusunu bıraktın.
“Her gidiş vuslata yazgılı. Bekle beni geleceğim bir gün. Daha yaşanacak nice baharlarımız var” diyerek sırra kadem bastın. Senden geriye ne bir ses, ne bir ışık… Şimdilerde her mevsim hazan bana.
CHP İstanbul Milletvekili Sezgin Tanrıkulu tarafından hazırlanan “Haziran 2020 Hak İhlalleri Raporu” na göre, bir ayda toplam 281 yaşam hakkı ihlali yaşanırken, 114 kişi işkenceye maruz kaldı
Türkiye’deki cezaevlerinde 800 civarında çocuk, çeşitli suçlardan hüküm giymiş ya da tutuklu yargılanmakta olan anneleriyle birlikte yaşıyor.
Türkiye’de dört yıldır yaşanan yargısal süreçlerde birçok aile darmadağın oldu. Ailenin babası bazen annesi bazen de her ikisi siyasal suçlar nedeniyle tutuklanarak cezaevlerine konuldu.
Türkiye’deki cezaevlerinde 800 civarında çocuk, çeşitli suçlardan hüküm giymiş ya da tutuklu yargılanmakta olan anneleriyle birlikte yaşıyor.
“Bizler zaten tecrit altındaydık. Korona salgını ile birlikte tecridi daha da ağırlaştırdılar. Adımıza gelen Sosyalist basın-yayın verilmiyor, koli gönderemiyoruz. Adımıza gelen koliler virüs bahanesi ile geri yollanıyor. Oysa gelen kolileri depoya kaldırabilirler, daha sonra dağıtırlar, hem bizler mağdur ediliyoruz hem de ailelerimiz. Kaç aydır depoda kitaplarımızı değiştiremiyoruz. Zaten hücrede kişi başına 7 kitap bulundurabiliyoruz. Şu an okuyacak kitaplarımız dahi iyi yok. “
MEHDİ BOZ
7 Temmuz 2020
2019 yılı itibariyle Türkiye’de en az 780 çocuk, anneleriyle birlikte cezaevinde yaşamak zorunda bırakılmış ve bu çocukların hayatlarında telafisi zor veya imkansız izler oluşmuştur. Toplumun her kesimini rahatsız eden bu durum ile ilgili insan hakları aktivistleri, barolar, sivil toplum ve meslek örgütleri sürekli olarak çözüm önerileri sunmalarına rağmen; çocuk haklarının korunması yükümlülüğünü taşıyanların bu önerilerin tamamına sessiz kalmaları, sorunun derinleşmesine neden olmuştur.