Geçen hafta bayram tatili vardı. Postanedeki memurlar ve cezaevlerindeki Mektup Okuma Kurulları izin kullandılar. Bu yüzden, bu hafta bana cezaevlerinden ulaşan mektupların sayısı epeyce düşmüş oldu. Bu boşluktan yararlanarak, birkaç konuya değinmek istiyorum:
1930’da doğdu. Yahudi bir ailenin oğluydu. Naziler, Çekoslavakya’yı işgal edince, ailesiyle birlikte toplama kampına gönderildi. Auschwitz’de annesi, babası ve kendisinden küçük kız kardeşi Nazi zulmü altında, işkencede yaşamını yitirdi. Joel L. Lebowitz şanslıydı. 1944 yılında kamptan ayrılabildi. Kendi imkânlarıyla ve bir botla Amerika’ya ulaştı. Matematiğe ilgisi vardı. Ailesinin tümünü kaybetmiş olmasına ve yaşadığı büyük acılara rağmen umudunu yitirmedi. Ardı ardına burslar kazandı. Brooklyn Koleji ve Seyracuse Üniversitesi’nden mezun oldu.
Türkiye’deki cezaevlerinde bulunan 900’e yakın hasta tutsaktan durumu ağır olan 370’inin dışarıda tedavi edilmesine yönelik keyfi engeller sürüyor.
Süresiz aç kalma halini seçen tutuklu Semih Özakça ve Nuriye Gülmen'in açlık grevinin 117. gününde “sağlık durumlarına uygun” hal ne olabilir? Tutukluluk halinin sürmesi mi? Ceza İnfaz Kurumu nasıl bir “gerekli önlem” alacaktır?
Fikret İlkiz İstanbul - BİA Haber Merkezi 03 Temmuz 2017
30 Haziran 2017
DİYARBAKIR - Yapımı yeni tamamlanan Tarsus T Tipi Cezaevi’nde 80 kadın tutukluyu, saçlarından sürükleyip darp eden ve cinsel şiddetle tehdit eden cezaevi görevlileri hakkında Adalet Bakanlığı Cezaevi Tevkif Evleri Genele Müdürlüğü'ne başvuru yapıldı.
“(Bu) kitap, arka planda, siyasi mültecilikten Türkiye’de hapishaneler sorununa; insandaki söz ve eylem tutarsızlığından, bilim insanlarının nasıl olup da faşizmle ya da polislerle iş birliği yapabileceği sorununa kadar daha başka birçok konuya, (…) parmak basıyor. İşte bu nedenlerle kitabı değerli buluyor ve ele aldığı konularla toplu tartışmaları tetikleyebilirse amacına ulaşacağını düşünüyorum. Tabii kitabın özgün kurgusu; akıcı, sade ve canlı diliyle edebiyatımıza yaptığı katkıyı da göz ardı etmeden…”
Hasan Şahingöz
DELAL ÇEŞMESİ
Gündüzden akşamın kuytuluğuna dek uzanan bir rüya!
Gece karanlık
Gökte yalnız birkaç yıldız parlıyordu. Sonra Delal çeşmesinde toplanan kızlar bir bir fotoğraf makinesinin kadrajında belirmeye başladı. Kadrajın içinde Sarah ,Derin, Berral,Beril,Tilda, Filiz ve Zozan görülüyordu.
“30 Ağustos 2006”
“KİRLİ BİR NEHRE ATILDIĞIM GÜN”
Bakkalın borcu, elektrik, su, taksitlerinin birkitğinden yakınan annemin sesini duydum. Ağlamaklıydı sesi. Odadan çıkmadan oyalandım biraz. Babamın cevabını bekledim belki de, oysa işe de geç kalıyordum. Beş-on yada onbeş dakikadır babamdan bir ses yoktu.
Odamdan çıktığımda babamla gözgöze geldik. Burnumun ucu biran sızladı. Konuşulanları duyduğumu sezmişti sanki. Bir anda enseme yapışıp gülümseyerek
14.06.2017 - Delice
Sayın Hocam,
Kartlarınızı alıyorum, eksik olmayın. Vesile ile hem Antakya’yı hem de Mersin’i, Mersin’de 1998’de Türkiye Şampiyonu olduğumuz günü hatırlıyorum. Mersin’e de ilk kez yolum düşmüştü… Güzel günlerdi.
Adnan Öztel
1 No’lu F Tipi Hapishane c- 96
Tekirdağ
18.06.2017
Sevgideğer Adil Okay,
Gönderdiğin kitabı, ardından gönderdiğin mektubu (içinde iki kart vardı) aldım, teşekkürler. Kitap için kutlarım. Daha okuyamadım, okuyunca görüşlerimi sana yazacağım. ‘’Fotoğraf köprüsü’’ adlı kitapçığın bana ulaşmadı.