27.01.2025
Sevgili Mamostem
Merhabalar;
Bu zemheri kışın soğuğunda, yüreğimizi ve ruhumuzu ısıtan büyük dostluk, sevgi demeti ve soylu vefanın imbiğinde süzülen kutsal yoldaşlık sıcaklığıyla sizleri kucaklıyor selamlarımı, sevgilerimi ve saygılarımı sunuyorum.
Canyoldaş, her üç mektubunu ve kartları almıştım. Senaryosunu hazırladığınız “Bir Kadın Direniş Mücadelesi” kitabınızı harikulade akıcı, etkileyici ve çarpıcı bulduğumu bilmelisiniz. Eserinizin başkarakterinin kadın ve bir özgürlük arayışçısı olması beni oldukça etkiledi. Bu yönüyle kadın özgürlük yürüyüşünde önemli bir perspektif oluşturduğunuza inanıyorum. Yüreğinizden öpüyorum can mamostem.
“Sanat, siyaset ve sponsorluk” üzerine kaleme aldığınız yazınızı (ailecek!) birlikte okuduk. Keyifli ve doyurucu bir çalışmaydı. Çağımızın yaşadığı kaos ve küresel kapitalizmin yarattığı simülasyon (Hokkabazlık!) oyununu ve sanat adına üretilen sanatsızlığın maskesini iyi düşürüp teslim etmiştiniz. Muhammet Koçyiğit yoldaşın yazdığı ve ortak duygularımızı içeren mektup sanırım eline ulaşmıştır. Yine de ellerine ve yüreğine sağlık. Bu gibi çalışmalarınla bizi ihya edersen sevinirim.
Mamostem, bir bakımdan ciddi sıkıntılar yaşamadığımızı, koşullar ne olursa olsun iyi olmaya çalıştığımızı bilmeni isterim. Süreçle ilgili olup bitenleri anlamak için çabalıyoruz. Ancak yapılan açıklamalar, verilen demeçler hep tek taraflı, öyle barışa ve kardeşliğe hizmet edecek pozitif bir dil değil. Bunun olumlu bir sonuca evrilmesi için, sanırım epey zamana ihtiyaç olacak. Hep birlikte takip edip göreceğiz.
Adil Mamostem, bitirmeden mektuplarına gecikmeli yanıt verdiğim için o büyük affına sığınıyorum. Biliyorum, mektuplarda zaman aralığı, gecikmişlik diye bir şey olmaz. En azından sizlerle hep bir ruhsal yolculuk halindeyim. Selamlarımız gecikse de umudumuz gecikmez. Derler ki; her mektup kendi zamanını yaratır ve her mektup kendi zamanını beklermiş. Bu cümleyi öyle edebiyat olsun diye yazmadığımı en iyi bilenlerimizdensin. İçerde onca yıl kaldıktan sonra mektup konusunda ister istemez deneyim sahibi olduk değil mi:) Belki de bu deneyimin fazlalığı, beni epey sıkıntılı biri yaptı:) Nasıl mı? “Ertelemecilik” yeterli bir kanıt sayılabilir mi?! Arkadaşlar iyi bilir beni! Ne yazık ki erteleyerek çok kez ihmal ediyorum. Eee, valla siz dostların, canların yürek büyüklüğü beni her defasında paklıyor. Ama krediyi de tüketmek istemem ha:)
Tüm dostlara, tanıdık herkese selamlarımı ve saygılarımı sunuyorum. Kendinize iyi bakın. Özgür, Güzel ve Güneşli zamanlarda buluşmak dileğiyle. Esen kalın.
Arkadaşların da selamları var…
Sevgilerimle
Fikret KARAKOÇ
T Tipi Kapalı Hapishane A-26
Çilimli/DÜZCE
- 36 gösterim