Tarsus Kadın Hapishanesinden mektup var

“Aren akıllı bir bebek. Sanki buranın ağırlığını almış gibi, ağır abi gibi J o yüzden pek sorun yaşamıyorum. Aren ve onun gibi masum çocukların burada olmasını ne ben ne de başka bir insan (kendine insan diyen, hala o insanlığı içinde barındıran diyelim) ister. O da bizlerin yaşadığı hukuksuzluğu bizlerle beraber yaşıyor. Ne kadar hukuk yollarına başvursak da hukukun, adaletin yetersiz kaldığı noktalarda sorunlar ne yazık ki düzeltilmiyor.”

Yıldız SÖNMEZ

Tarsus Kampüs Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü

A-9 koğuşu Tarsus /MERSİN

***
03.06.2018

Merhaba Adil;

Öncelikle burada beni yalnız bırakmadığın için teşekkürlerimi sunmam gerektiğini düşündüm. Şahsi olarak seni tanımasam da tutsaklarla ilgili emeklerini duyuyorum birçok kişiden. Sana daha öncede iki mektup yollamıştım burada yaşanılanlar hakkında bilgi vermiştim. İlk mektup oğlum Aren ‘ le ilgiliydi, eline geçti mi bilmiyorum.

Hapishane tarihten beri gündemden düşmemektedir. Her dönem farklı nedenler, sorunlar yaşanmaktadır. Hele de bir bebeğin bu demir-beton arasında büyümesi hayli zor oluyor tahmin edersin. Evdeyken çocukların halı veya kilim dışına çıktığında ki birde bunların üzerine kalın bir şeyler sereriz de çocuk üşütmesin diye şimdi burada nasıl bir zorluk yaşandığını biliyorsundur. Her taraf beton ve en canlı, yerinde durmayan dönemler olunca da çocuklar için zorluklar yaşanıyor. Tabii biz anneler içinde çocuklarımızı böyle görmek epey psikolojik olarak etkiliyor.

Aren’i burada büyüttüm neredeyse. Altı aylıkken tam da emekleme dönemi olunca zorluklar yaşandı. Çocuklar için kilim tarzı eşyalar için başvurular yapmamıza rağmen bir çözüm sunulmadı. Bende battaniye alıp onun için uygun bir duruma getirdim. Tabii çocuk bu birkaç santim içinde kalmaz, kendini oraya hapsetmiyor, battaniye dışına çıkıyor ve ben, arkadaşlar tekrar battaniye üstüne getiriyoruz. Ve Aren şimdi bir buçuk yaşında birkaç ay sonra iki yaşına girecek. Aren’i gören burada büyüdüğünü söylüyor bende cevap olarak evet onun gibi onlarca çocuk buralarda büyüdü. Diyorum.

Aren akıllı bir bebek. Sanki buranın ağırlığını almış gibi, ağır abi gibi J o yüzden pek sorun yaşamıyorum. Aren ve onun gibi masum çocukların burada olmasını ne ben ne de başka bir insan (kendine insan diyen, hala o insanlığı içinde barındıran diyelim) ister. O da bizlerin yaşadığı hukuksuzluğu bizlerle beraber yaşıyor. Ne kadar hukuk yollarına başvursak da hukukun, adaletin yetersiz kaldığı noktalarda sorunlar ne yazık ki düzeltilmiyor. Terör örgütü olarak lanse edilen bir yapı tarafından yargılanıp burada olmak trajikomik bir mesele benim için. Her gün basında bu yapıya yönelik söylemediğini bırakmayanlar bizler için bir adım atma gereği duymamaktadırlar. Ülkenin bu kadar altının üstüne getirildiği kişiler tarafından büyük bir şey beklemek de acı bir durum tabii…

Öncelikle anayasaya başvuru yapmamız neredeyse üç yılı geçti ama hala bir cevap verilmedi. Sanırım buradan çıkmadan da bir dönüş olmayacak.

Gönderdiğin kitaplar için de teşekkürler. Aren durmadan resimlerine bakıp ne olduklarını ‘’ hı, hı ‘’ diye gösteriyor ve bende cevap veriyorum.

Aren oyuncaklarla pek oynamıyor hatta hiç oynamıyor sürekli kitaplarla ilgileniyor. Resimleri incelemeyi seviyor, özellikle de müzik aletleri varsa tamamdır. Kitap favorisi oluyor ve durmadan o kitabı istiyor. Şimdi de senin gönderdiklerin arasında böyle bir şey var durmadan getiriyor. Hem müzik aletini gösteriyor, hem de çalışını elleriyle taklit ediyor.

Aren uykuya sürekli kitap okuyarak (yani ben okuyarak ) dalıyor. Okumadığımda kızıp kitabı getirip bana veriyor okumamı istiyor. E istek büyük yerden olunca ben de okuyorum.

‘’Dilek Verelim’’ ya da  ‘’OHAL Günlüğü ‘’ yazıların çok iyi geldi. Okurken kendimi dışarıdaki tempoda sandım. Günün dolu dolu geçiyor, ne güzel… Bu arada bende Aren ‘e burada yoğurt yapıyorum. Ama bu aralar sütün mayası tutmuyor neenini anlmamadım J şimdiye kadar problem olmuyordu ama bu son süreçte yapamadım nedense.

Burada da kitap sayısı sınırsızdı ama son süreçte yediyle sınırlandı. Bulunduğum koğuşta ne yazık ki kitap sorunumuz var. Yedi kişi olduk. Daha önce ikiydi sayımız ama son bir haftada yediye yükseldi. Birkaç arkadaş kitap yollayan olmadığı için sadece iki kişiyle kitap gönderenimiz sınırlı bu konuda yardımcı olacak insanlardan kitap istiyoruz. Bu konuda özverili davranırlar mı insanlar bilmiyorum. Bu dört duvar arasında kitapsız olmuyor biliyorsunuzdur. Daha önce Kardelen Yayıncılıktan bu konuda yardımcı olmalarını istedim. Eş –dostlarımızdan okuduğu kitapları yollamalarını rica ettik ama hala bir kitap alamadım, tabii mektup yerine ulaştıysa. Kitap yollayan yardım severler de bandrolsüz yolladıkları için elimize verilmiyor.

Sevgili Adil, satırlarımın sonuna geldim. Kendine çok iyi bak, çalışmalarında başarılar diliyorum. Tekrar görüşmek umuduyla, hoşçakal.

Yıldız SÖNMEZ

Tarsus Kampüs Kadın Kapalı Ceza

İnfaz Kurumu Müdürlüğü

Alifakı Mah. Sk no:246 AD A-9 koğuşu

Tarsus /MERSİN