10 Ekim 2016
DOĞA
Kirleniyor yaşamın doğal renkleri
İntiharı deniyor balinalar
karaya vuruyorlar
topluca
Eriyor yüreğimin buzları
Mum gibi
Kıyıma uğruyor canlıya hayat veren
ormanlar
dökülüyor yapraklar...
Yama tutmuyor ozan tabakası
Kavuruyor güneş her tarafı
Çöle dönüyor yeşil bitki örtüsü
Çatlıyor toprak hüzün içinde
Sütten kesiliyor dolgun memeler
Bir illet gibi yayılıyor kanser
Cazibesini yitiriyor megakentler
Kaosu andırıyor gökyüzü...
Ganimet savaşında faniler
Tuzak örülü sokaklarda
talana uğruyor kadınlar
Pazarlanıyor körpecik düşler
Kaygı içinde kuşlar
konacak dal
yuva yapacak yer arıyorlar
Suç üretiyor bu düzen
Daralıyor feleğin çemberi
Çöpten geçiniyor hayatlar
Tüm varoşlar suça yazılıyor
Kuruyor yaşam damarlarımız
Kaos döngüsünde gelecek
Tüketiyor insan
Tükeniyor hayat...
“Değerli Hevalim bir yıl içinde üç defa sürgün edildik. En son buraya getirdiler. Bu bir yıl içinde iki bin hevalin yerini değiştirdiler. Bundan Osmaniye 2 No’lu T Tipi’ne göndermiş olduğun mektup size iade edilmiş. Bu aralar zindanlar üzerindeki uygulamalar ağırlaştı. Bunu birebir takibediyorsunuz. Beş aydır buradayız ama daha ziyarete çıkamadık. Verilen disiplin cezalarının sonu gelmiyor. Açıkça zindan içinde bir zindanı yaşatma gerçeği var... Bizler herşeye karşın yaratılan değerlere sahip çıkmaya çalışıyoruz. Bizim payımıza düşen her zaman direniş olmuştur.”
Yılmaz DEMİR
M Tipi Kapalı Cezaevi A-7
Ermenek \ KARAMAN
***
Sevgili Adil Heval Merhaba,
Uzun bir aradan sonra sizden mektup almak bizi oldukça sevindirdi. Bu aralar zindanlarda hareketlilik olduğu için Osmaniye 2 No’lu T Tipi’ne göndermiş olduğun mektup size iade edilmiş. Buna karşın mektubu buraya göndermeniz çok anlamlıdır. Sağ ol! Bu duyarlı ve sorumlu yaklaşımdan dolayı teşekkür ederim.
Değerli mektubu 5 Ekim 2016’da aldım. Mektubunu alınca sohbetimizin bir parçası oldunuz. Normal yaşamda da özellikle Sevgili Öykücüğün anılarını arkdaşlara anlatırım. Eğer bazen kulakları çınlıyorsa bilsin ki ondan sözettiğimiz içindir. Bu gece de ilk ona yazdım. Sen de biliyorsun ki, her birkaç ayda bir Sevgili Öykücüğüm ya Sevgili Adil ya da Sevgili Tülin’in “yakasına” yapışıp bize misafir olurdu.
Bu aralar onu özledik. Belki de çok yer değişikliğinden dolayı bize ulaşamıyor. Ya da bu aralar derslerinden fırsat bulamıyor...
Sevgili Adil Heval, kendi durumumuza geçmeden önce, bu aralar sen ve Sevgili Tülin nasıldır? Umarım her ikiniz ve diğer aile fertleri iyidir. Hepinize kucak dolusu selamlarımızı gönderiyorum.
Bizi soracak olursan genel anlamda iyi olmaya çalışıyoruz. Tüm arkadaşların kucak dolusu selamlarını gönderiyorum.
Bu aralar zindanlar üzerindeki uygulamalar ağırlaştı. Bunu birebir takibediyorsunuz. Beş aydır buradayız ama daha ziyarete çıkamadık. Verilen disiplin cezalarının sonu gelmiyor.
Açıkça zindan içinde bir zindanı yaşatma gerçeği var. TBMM’ye bu temelde onlarca başvuru yapılmış. Bugün Cumhuriyet Gazetesi’nde okudum. TBMM Cezaevi Komusyonu Başkanı “tekme, tokat”tan sözetmiş. Böyle düşünen bir zihniyet çözüm getiremez.
Bizler herşeye karşın yaratılan değerlere sahip çıkmaya çalışıyoruz. Bizim payımıza düşen her zaman direniş olmuştur.
Sevgili Adil Hevalim, şu an 18 arkadaş kalıyoruz. Heryerin kendine göre uygulamaları var. Ama bize sıkıntı çıkaracak bir durum da yok. Birçok şey biliniyor.
Değerli Hevalim bir yıl içinde üç defa sürgün edildik. En son buraya getirdiler. Bu bir yıl içinde iki bin hevalin yerini değiştirdiler. Yani sürgün edildiler. Bundan dolayı senin Osmaniye’ye göndermiş olduğun mektup geri döndü.
Bu arada 3 kart, pul ve şiir için hem kendi adıma ve hem de tüm arkadaşlar adına teşekkür ediyorum.
Seni ve tüm aile fertlerini bir kez daha en içten duygularla kucaklıyor iyi olmanızı diliyorum.
Kendine çok iyi bak.
Özgür yarınlarda buluşmak dileğiyle.
Sevgi ve Saygılarımla
Yılmaz DEMİR
Not: Güney Dergisi’ne yeni adresimizi gönderdik ama hala gelmedi. Belki de yazdığım mektup ulaşmadı. Haberin olsun.
- 5 gösterim