Ergül Çiçekler / 7 Temmuz 2013
F tipi 1 nolu cezaevi Adalet şubesi C-9-94
İzmit/ Kandıra
Değerli Dostlar Bir Defa Daha Merhaba Demenin Güzelliğiyle.
Arkadaşlar, anlamlı çalışmalarınıza karınca bir destek sunmak için sizlere (...) bir çalışmamı yolluyorum. Umarım (...) çalışmalarınıza bir katkı olur...Bu çalışmayı yazarken yoğun bir sürgün sevk dönemi vardı aradan yıllar geçti ve bu sürgünler hala sürüyor üstelik artarak.
8 Haziran 2013
Merhaba Dostlar.
Bu sizlere ilk yazışım, umarım devamı da gelir. şuan sizlere yazarken Taksim ve İstanbul ve Tüm Şehirlere yayılan müthiş görüntüleri izliyorum. Coşkulanmamak ne mümkün. onca yılını mücadeleye adamış bu büyük sevdaya emek vermiş her devrimci için bu yaşananlar büyük bir coşku ve sevinç ve uzun zamandır olması için her şeyimizden fedakarlık yaptığımız şey nihayet başlıyor.
Rüzgar ve Geride Kalan
Hava serin aylardan Kasım. Peş peşe düşüyor yapraklar ağaçlardan, üçer beşer onar. Ayrılık kuru ve kirlenmiş bir sarı her yaprakta donup kalan. Yapraklar mı terk ediyor dalları yoksa dallar mı vazgeçti onları taşımaktan. Kural mı? bir kuralmı ayrılık mesela yapraklarda, kuşlarda ve insanlarda.
Mesela vazgeçerse biri sizi tutmaktan hala gitmeyip kalabilir misiniz.? Kalır mısınız, ayak sürçüyorsa ya da bunun gibi bir şey.
Atlıkarınca dönmüyor
Çarpışan arabalar bomboş
Ne çocuk sesleri
Ne dönme dolap
ne de pamuk şekeri satanlar
Havan topu düştü
Kalbimin orta yerine
Oracıkta öldü yavru bir CEYLAN
Kolunu ve gözlerini buldular
Bir ağacın dallarında
Bütün lunaparklar viranedir şimdi
Niye dönsün ki atlıkarınca
Siz kaç çocuk tanırsınız