“6 Şubat günü yaşanan trajedi büyük canlar aldı, can yaktı. Biz geride kalanları yarım yamalak bıraktı... Biliyoruz; ölenler, canlarımız kötü, çirkin bir zihniyetin enkazı altında öldüler... Bu daha fazla acı veriyor, öfkelendiriyor. Acının paylaşarak hafiflemediğini bilsem de acınızı yürekten paylaşıyorum. Bir kardeşiniz, arkadaşınız olarak yanınızdayım.
Aynur EPLİ. Kadın Kapalı Hapishanesi A-8 . Aliağa/İZMİR
***
“Görülmüştür kolektifinin gönlümde ayrı bir yeri var. Bir çıkış olsaydı Görülmüştür platformu belki de edebiyatla bağımı koruduğum bir alan olacak.”
Serdar KOÇ
Yüksek Güvenlikli Hapishane E1-5
Ereğli/KONYA
***
Merhaba,
"Uzun yıllar Elbistan Cezaevi’nde kaldık. Gelip giden, yeni yüzler pek olmuyordu. Biz bize yaşlanıyorduk. Burada gençleri gördüm. Gençler ama girip çıkmaya dair pek tecrübeliler. Birçoğu çocuk yaşlarda içeri girmiş. İnsan üzülüyor. Elbistan’da sadece bizim kuşaktakiler cezaevi yatıyor hissi vardı. İçerisi doluyor boşalıyordu, ama cezaevi bize zimmetlenmiş gibiydi. Sahiden o kadar çok kopmuşuz ki toplumdan, hayattan, bunu bilmek dahi çıkınca afallamayı engellemeye yetmeyecek gibi. Eminim ki otuz yıl yatıp çıkanlar, ilk günlerin heyecanı sonrası çarpılıyorlardır."
9 Kasım 2022
Merhaba,
Adil Abi, selamlar sevgiler. Umarım iyisin, iyisiniz. Son yazdığım mektuptan sonra bayağı zaman geçti. Sizden en son Nisan’da Firari Yazılar’ı almıştım. Ondan beri ha bugün ha yarın derken kaldı öyle. Bazen pek mektup yazmama moduna girebiliyorum. Normalde APS-kitap olarak cevap yazmıştınız. Yani çok emek harcadığınız Firari Yazılar’ı yollamıştınız.
Sahi, kim bu yazarlar? Dertleri ne? Neden yazıyorlar? Nasıl yazıyorlar? “Hapishane edebiyatı” deyip bir kenara atılacak eserler mi üretiyorlar? Takdir sizin değerli okurlar.
Serdar Koç
E Tipi Hapishane, Elbistan/K. MARAŞ
***
Firari Yazılar hakkında...
21.06.2021
Merhaba,
Adil Abi, öncelikle selam ve sevgilerimi yolluyorum. Umarım iyisin, iyisiniz. Biz iyi sayılırız. Hayat akıp gidiyor. Geçenlerde GÖRÜLMÜŞTÜR’e, GÖRÜŞECEĞİZ diye kardeş bir platform gelmiş. Arkadaşlara yazmışlardı. Sevindim buna. İçeride üretilen eserlerin tanıtımını yapacaklarmış. Mapusun sesini dışarı taşımasına dair verdiğiniz emekten dolayı bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Böylesi yoğun ve anlamlı çalışmalar mutluluk veriyor.
12 Nisan 2021
Merhaba,
“Mapusun sesini duyurma ihtiyacı yakıcı oluyor. Bari sesi duvarları aşıp gerçek hayata kavuşsun. İçeriyi dışarıya taşıyor, dışarıdaki güzel insanlarla buluşturuyor. İçerdekini ses vermeye, dışarıdakini de unutmamaya davet ediyor. Kutluyorum ve devamını diliyorum. Bu arada Özgürlüğün Sesi gelmişti. Kim yollamış haberim olmadı. Verilmeyecek diye bir kurul kararı tebliğ edilince öğrendim. Sanırım son projeyi kitaplaştırmışsınız. Yollayan arkadaşa teşekkür dahi edemedim.”
***
09.11.2020
Merhaba,
30.07.2018
Merhaba, Adil abi, üst üste yolladığın kartları aldım. Dilek Taşı ve Bozok sitede yerini almış. Tüm bunlar için teşekkürler. Hep tekrarladığım gibi mahpusun sesine ses olduğunuz tüm çalışmaları takdir ettiğimi bir kez daha belirtmeden dişe dokunur bir mektup yazamayacağım.
(...)
Acaba iyi kalpli miydi? Zihninde geçit töreni yapmaya başlayan günahları, onu zangır zangır titretecek kadar çoktu. Serçe yuvalarını bozmuş, sapanıyla kuşların, kedilerin canını yakmış, yumurta çalmış, elalemin bahçesine girmiş, Çeto’nun kafasını kırmış, onların kavaklarını söküp kurutmuş, Deli Seyit’le alay etmiş, bir balona kanıp Cubur’un mektubunu Emoş’a götürmüş, Cedo’yla birlikte Muzo’ya tuzak kurmuş... Film şeridi gibi geçen vukuatların çokluğu karşısında afallamıştı. Belki de yaptıklarından dolayı cezalandırılıyordu. Tüyleri diken diken olmuştu.