Çocuklar Birer Yıldız
Kamil Turanlıoğlu
Gökyüzü özgürlük mavisi
Çocuklar birer yıldız
Koşuyorlar çıplak ayaklarla
Özgürlüğe
Maviye…
KAMİL TURANLIOĞLU
1 nolu F tipi hapishane
3−1−6−52 Sincan/ Ankara
AY IŞIĞI SOLUMALARI
Sinan Bülbül
Sevgilim
Yaşama nereden başlasam
Orada senden çoğalıyorum
Bu tutsak dilimi karartmalı gecelerde
Gözlerine düşmek istiyorum
Sevgilim
Bizim diyarlarda sevmek ölüm
Sevda intihar
Yarenlerin aşklarına kan karışır
Aşk tutsak düşer aşiretlerin sürek avcılarına
Sevgilim
Bu bir ayrılık mektubu değil
Zamansız vedalar korkunun esiri
Yeni ortaçağa uyarlanmış eski bir masalım
Her şey bir belki’den ibaret
Alışamadım
Her gece korkunun kollarında
sensiz uyumaya
Bizim buralarda
İnsan hissettiği kadar aşıktır derler
Kendimi kendime sorduğum soluk günlerde
Deliliğin cesareti dik tutuyor beni,
Hayır F tiplerinin duvarlarına
Gömülmesin umutlarım
Özlemim çiçek açsın kucağında
Sevgilim
Bana gelirken
Teninde uyuttuğun
Terinle beslediğin
Bir avuç toprak getir
Bir avuç yağmur
İyisin değil mi…
Sinan Bülbül
F TİPİ CEZAEVİ. C.İ.K. 34. ODA MUŞ
Aşka zaman ayırmalı
İbrahim Şahin
Uykularımdaki geceyi sildim
Düşleri gözlerimden
Sil yaşlarını
Bak kaç zaman oldu
Gözlerinsiz yaşıyorum
Ne zaman fark ettiysem
Hırçın bir sevdaya düştüğümü
Ve anamın gözyaşlarını
Akdeniz’den taşıdığını
Anladım ki bütün nehirlere
Bu kentin yalnızlığı düşmeyecek
Seni seviyorum diye
Kıskanıyor beni akşamlar
Ey sabahın kızı
Beni onların ellerine
(Beni gecelerin karanlığına)
Bırakma
Gel tut ellerimden
Beni yollara çıkar
(Yollarım tükenmesin)
İbrahim Şahin
1 NO LU F TİPİ CEZAEVİ
P.K.50 A−5−14
İZMİT − KOCAELİ
ÜŞÜTEN DÜŞLER
Gecenin düşler üşüten bir vaktinde,
tüm şehir uyurken,
çok uzak diyarlardan
bir selam alıyorum sımsıcak.
Düşünülüp de yazılamayan sözler
geçiyor gözlerimin önünden bir bir.
Sonun getiremediğim şiirimse
hala aynı yerde...
Yangın büyüyor,
ismini hatırlamakta zorlandığım
bir enstrümanın yanık melodisi doldurur odayı.
Ses yoktu, ten çiçeksiz, oyun büyük.
Gölgesiz giden, genç benizli,
dudakları aydın, salkım salkım,
rüzgâr kokusu taşıyanlar...
kim ne derse desin,
lekelidir buralarda topraklar.
Haber salın, pusudan çıktı kanla nakışlanmış
bu topraklar.
Yarın geç olmasın diye,
kayıp yanımı şiirle ıslatıyorum.
Ve konuğu oluyorum soğuk toprağın.
Döne döne gülüşümü umutla emzirirken,
bakışlarıma ortak yaşamlar katıp
düşler kuruyorum zamansız.
Yalın ayak koşar adımlarla,
uzayan gölgeler bırakıyorum ardımda.
Ve yaşlanan sözler çürütüyorum sebepsiz
Gözlerimde örtülü bakışlar,
aceleci, anlamsız, katı...
Korkak yanaşırken kapıya,
mavi gülüşlü çocukları anlamamıştım.
Yürekte hasretliğin gölgelenmiş sureti varken,
bilmem ki bu türküler şafağa nasıl sunulur.
Penceremden bir parça ateş,
bir tutam tütün kutsuyorum güneşin gözlerine.
Lanetlerken ayrılığı,
Potansiyel bir suçluyum artık.
Su gibi akan, rüzgar gibi savrulan zamanı,
iliklerimde hissederken,
kayıp giden anıların,
paramparça sureti belirir karşımda.
Vakitler kutsal topraklara dönüş saati diyor.
Karartılmış yaşamlar aydınlığa kavuşmalı,
güneş güleç yüzünü gösterirken,
ısıtmalı soğutulmuş tüm yürekler.
Yıldızlar soluksuz sayıklayacaktır aydınlığa.
Semaha durup, türküler dillendirecektir yeryüzünü
ve yarının rengi mavi olmalı
M. Zeki Deniz F Tipi Cezaevi / BOLU
07.06.2012
ÖYKÜ'YE 1 MAYIS ŞİİRİM
Hey sen!
Kapatma güneşimi
Bırak biraz ısınayım.
Bırak aydınlığı göreyim
Sevda türküleriyle canlanayım
HEy kalk!
Kalk ölüm zamanı değil.
Bak güneş doğuyor,
ısıtacak yarınların çocuklarını.
Toprağa sarılma zamanı değil,
devrim türkülerini haykırma zamanı.
Bakma öyle melul gözlerle
Yere düşmüş bedenime.
Sen baktıkça üşüyor bu can, bu beden.
Hey sen!
Kapatma toprağı üstüme.
Güneş doğacak elbette...
Umutluyum yarınlara.
Ben zafer türküleriyle gömüleceğim.
Bakma öyle yaşlı gözlerle
Ben ölmedim ki, ölmeyeceğim de.
Ta ki bu gözler (özgürlüğü) görmeden.
Sen de kalk...
Kalk! Yakıştı mı sana uyumak?
Yakıştı mı san susmak?
Susana kalk sen de türkü söyle.
Bak tililerle geliyor analar.
Kalk sen de kalk. Hey Öykü seni bekliyorum 1 MAYIS'A
Metin Aydemir
01.05.2012
L Tipi Cezaevi Kepsut / Balıkesir
Yüreğimin prensesi sevgili Öykü merhaba!
HÜCREM
Sahipsiz
Soğuk, nem kapan hücremde
Bir ben varım
Anafora yakalanmış düşleriyle
Bir de
dün gece çizdiğim
boyacı çocuk var...
Öylesine masum
boynu bükük
bana bakıyor...
O an çocukluk düşlerime dalıyorum.
Acıyor her yanım
Ansızın vurulmuştu
yüreğimde büyüttüğüm uçurtma...
Yine el konulmuş
Yalnızlığımı paylaşan
hücreme renk katan
nağmelerim
“Yasak!” diye...
Hep canları anımsıyorum
Binleri kucaklıyorum
kavga yerinde
Faili meçhule gitse de
geceyi süsleyen yıldızlar
İnadına
Yıldızları çiziyorum
gökyüzüne
hücremde... (2003)
Yine baharın kollarına bırakıyorum kendimi. İçimde tarifi zor bir duygunun ayak izleri. Sanki bahara odaklanmış bir yüreğin kıpırtısını hissediyorum. Hiçbir haksızlığı kabul etmeyen bir yüreğin isyanına tanık oluyorum.
Yaşamın ancak direnmekle olabileceğini duruşuyla ortaya koyan Mazlum'un üç kibrit çöpüyle tutuşturduğu Newroz ateşi yolumuzu aydınlatan bir meşale olmuştur.
Bir yarin bahara bürünmüş halini sevmiştim. Onurlu yaşamın ne kadar zor olduğunu soylemişti Amaralı bilge. Her Newroz yıldızlaşan...
Yılmaz Demir
18 Mart 2010
Yürüdüğün dağdır, taşıdığın candır
Can ile sevmeden serdar olunmaz
Ol cihanın içinde damarda demdir
Demini dökmeyen sevdakâr olamaz
Sevdakâr kavgada karar kılandır
Ol kavgada server olandır
Kâh nefeslerde, kâh hünerdedir
Gönülden gönüle akmadan olmaz
Sözümüz ey can sanadır
Sevdakâr olanın gönlü Cihan'dır
Cihan'da beyler, ağalar sana düşmandır
Gayrı kul olmak insana yaraşmaz
.....
ALİ BABA ARI
Öykü’ye
Küçük yüzünde polen yağmurları
Saçları gelecek hayat sarmaşığı
Suskun çığlıklarla çıplak bayırlar boyu,
Yaşlı, kuru, yapraksız ağaçlara
Su taşır gözlerinde...
Ve...
İner pencereme gece mavisi
Ay ışığı düşer hücreme
Bir dünya aranır yarına,
Büyür yavaş yavaş
Islak, buğulu, derin...
Bir çiçek açar birdenbire
Aydınlık, sıcak apak....
Siyah Salı bir gül değer alnıma,
Tutuşur şafağın masum bağrında,
Işıldar yavaş yavaş
Güpegündüz bir ay gülümser
Biter gece, hücre biter
Merhaba Çocuk!
TURAN DEMİR
F TİPİ CEZAEVİ B-22
HACILAR / KIRIKKALE