Şiir

Lakin onlar Beş bin yıllık Eril tarihleriyle geldiler 

Çocukluğunun kutsallığından Masmavi masumiyetinden 

Yüzünün özgürlük atlasından Gözlerinin nehir ışığından 

Ve varlığının yaşam aydınlığından kopmuş Üstüne üstüne geldiler

 Beyinleri kanlı uygarlık haritasıydı Yürekleri iktidar tecavüzlü 

Ve hain ve çürüktü 

Yalancı Kurnaz 

Katildiler 

Sana düşman 

Yaşama düşman 

Özgürlüğe düşman 

Bize düşmandılar 

Bir tek paraya dost idiler 

SENİNKİSİ, AYNASIZ BİR GÜZELLİK, 

ÜZERİNE DÖKÜLEN TEBEŞİR 

TOZLARIYLA, 

DERS ARALARINDA SÖYLEDİĞİN

TÜRKÜLERE KARIŞTIN

NARİN ÇOCUK

KARIŞTIN SONSUZLUĞA 

YARININDAN HABERSİZ

BİR NEHİR YATAĞINDA…

Engin BULUT

F Tipi Hapishane C-102

Kürkçüler/ADANA

FİLİSTİNLİ ÇOCUKLAR

Ey karanfil yürek

bak ruhun özleminde

büyüyor özgürlük

Yeter artık ölmesin çocuklar

Namluların ninnisiyle uyuyorlar

Bombaların sesleriyle

sallanıyor beşikler

minik bedenlerin gözlerinde

sönüyor yıldızlar

Çiçekler açmaz

Türküler söylenmez oldu

Ayaklar altında

paramparça oluyor insanlık

Kaldırın çocukları

meze olmasın çakal sürüsüne

karabasan olmuş

vicdansız beyinler

savaşın gölgesinde

su içer gibi

29.09.2024

“Ceng Tableti”

Uzaktın yitik lisanlar gibi eşiğime

yüzüm kendi ceng meydanında

yenik, kıraç bir diyar

pusulasını yitirmiş gemiler misali

büyüsü bozulmuş her tılsımın

mavzersiz bir aşk gerillası

yüreği kendi dağında tutsak

"Harman kokusu sarmış gök kubbeyi

Arasına karıştırdığı portakal çiçeği

ile yıkamak istemiş geceyi

Solursun, uzak diyara açar kapısını

Solursun açarsın gerçekle yüzünü

Pençesine sarmak ister seni

Etrafına örülü duvar

Sen yine solursun

Harmanı alırsın koynuna

Portakal çiçeğiyle uzanırsın

tozlu yollara açarsın belki de

yarım kapılarını

Gölgemi bırakırsın ardında

Gelip gelip içine oturmuyor mu

Şu sabır ve özlem!

Hangisi gelip yerleşse de

Harman yeli gibi bir yanın

08.03.2023

KADIN OĞLUYUM

Kadınlardan doğdum

Tüm kadınlardan

Ezelden ebede

Aşkın nehirleriyle akan

Evrenin beyaz gözleriyle bakan

Toprağı yüreği ile açan

Kadınlardan doğdum

Yedi kıtada

IS(Ş)I(K)

güneş yüzünün ısısını alınca

                                         gülüyor

Ben yüzünün gülüşünü görünce

ÇABA

“Yüzünüzü güneşe döndürdüğünüzde

Gölgeler hep arkada kalır” (H. Keller)

Ne güzel bir manzaradır ama…

Yüzümüzü güneşe dönmek

Işınlarında aydınlanmak

Isısında arınmak…

Müthiş bir duygudur bu

sevgi gibi

aşk gibi…

“Annem her fırsatta, çocuklarına

güneşe doğru zıplamayı öğütlerdi

güneşe ulaşamazdık elbette

ama hiç olmazsa

ayaklarımız yerden kesilirdi” (Z.N. Huiston)

O çabayı harcamak