Gaziantep Hapishanesinde yazılan bir şiir: Sessiz ölüm
Sessiz Ölüm
Gece sessiz
Ben sessiz
Beni gömenler de sessiz
Hareketli kalan yalnızca telaşlı eller
Ve
Ölümden korkan nefesler
Geri kalan her şey
Sessiz!
Sesleniyorum çok yakın sessizliğe
Sadece bir nefes için,
Yalvarıyorum kuru ve sıcak toprağa
Yarım bir nefes için
Bekliyorum sonra;
Vicdanlar uyansın
Donmuş insanlık utansın diye…
Bir daha olmayacak nefesim
Ölüp ölüp diriliyorum
Kesik kesik nefesim
Toprak çatlıyor utancından