BUZ KIRILDI
Yıl 1857
Hava ayaz
Soğuk çiğ taneleri parlıyor
göz kirpiklerinde
Alev topu gibi yanıyor
gözlerinin içi, dişleri sıkılı
kenetlenmiş makina çark dişleri gibi
Yumrukları havada sanki bir …
Ve haykırdılar hep bir ağızdan
“Çalışan biz, üreten biz,
biz yaratırız hayatı ölümlerden..!”
Atlıkarınca dönmüyor
Çarpışan arabalar bomboş
Ne çocuk sesleri
Ne dönme dolap
ne de pamuk şekeri satanlar
Havan topu düştü
Kalbimin orta yerine
Oracıkta öldü yavru bir CEYLAN
Kolunu ve gözlerini buldular
Bir ağacın dallarında
Bütün lunaparklar viranedir şimdi
Niye dönsün ki atlıkarınca
Siz kaç çocuk tanırsınız
NEFESSİZ KALIYOR HAYAT
Bir gölge düşün
Ve bir ağaç
Bir dal, bir yaprak
Bir çiçek düşün bu sabah
Uçsuz bucaksız bir inci çiçeği
İklimlere bak!
Gökyüzüne, rüzgâra
Mavi denizlere
Yapış yapış olmuş kumlara
Evet hayat;
Deniz, gökyüzü, martılar ve bendim
Ama bu hayatın içinde
Korkunç bir boşlık vardı...
-İRENA
Kimim bu şehirde, neyim?
Yaşamımın bugüne kadar olan
Kaç gününü doldurduğum bu
Martı kentinde neyi arıyorum?
Hayallerimin peşine düşen bir gezgin gibiyim
Gezginim ben martıların çığlığında
Hayatının parçalanan bölümlerini
Bulmaya çalışan...
Neden bir martı olarak doğmadım ki..?
Pusuda bekleyen
Apansız ölümlerdi tarih.
Ve artık yaşam
sorgulanmaktadır, Zulmü
sorgulamaktır.
Sofradan çalınan ekmeği,
unutulmuş gülüşleri
ve kahbe ölümleri.
Artık direnmektir.
Artık isyandır.
Yaşamın tek adı..! (…)
Devrim Kayalı
Erzurum H-Tipi Kapalı Cezaevi C-6
Güneş köreliyor
bulutların arasında
ışığa hasret ölüyor
kelebekler
Umuda (…) ışık
Yüreğim örseliyor
yağmurlu mevsimleri
yağmurla emzirilir
mavi çiçekler
Yarının ışığında
düşüm şafağa dayanır
hülyasındayım sevdanın
şafağın dudağıyla
türkü söyleyin
çocuklar
Dağlarda çiçekler açsın
kanatlansın mavi
kelebekler
Öykü'nün
gözlerinde yüzüyorum
gözlerindeki aydınlık
karanlığı öğütür
bakışları eladır
yalan söylemez
henüz bitmedi bu şiir
neden gidiyorsun
yağmur yağmur ağlarken kalemin
beni hüzün aldı
beni keder...
kırgın ve yaralı kaldı imgelerin, ah...
dön çocuk
aşktan, siirden kokuyor gecenin
dolunay bir garip titreşir
suyun teninde
bütün kızlar sarhoş
saçı başı dağınık en mahrem sırlarım
kibrit çaksan
fitil fitil tutuşur, ah...
dön çocuk
biraz yardan
biraz senden konuşuruz
Düşlerini ıslatan yağmurlar,
Ömrümüze inen ayışığı,
Saçlarına taktığın yıldız buketi...
Hepsi burada!
Hey badem gözlü kız,
Sen neredesin?
Bak dağlı çocuklar tutuşmuşlar.
Sen de gelmez misin?
Bu sabah erken uyandım,
Ve “Zülfü kaküllerin amber misali”yi
dinledim.
ÖYKÜLENME
Sıcak ekmek
Ve taze düş aldım sana
Biri emek
Ve ateş kokulu
Biri haylaz mı haylaz
Biri kavruk yüzlü
İşçi yoksulu
Biri uslanmaz mı uslanmaz
Sıcak ekmek
Ve taze düş aldım sana
Biri açlığımı fısıldar
Diğeri ise en zifiri gecede
Yıldızlar düşürür aklıma
Ozan Veli
(Adres: Resul Sarıgül F1 cezaevi. C.31. Hacılar− Kırıkkale)
Kocaman Yürekli Çocuklar
Serkan Kaya
Varoşların asi çocukları
Gözlerinde inanç sevgi ve umut
Yaşanacak bir dünya şiarıyla
Sarıldılar yaşama
Çetin yollar bekle onları
Bir ellerinde kitap
Diğerinde parke taşı
Ve kocaman yürekleri
Serkan Kaya
1 nolu F tipi hapishane
3−1−6−52 Sincan/ Ankara