Hapishanelerde sessiz bir ölüm rejimi: Barışa karşı örülen duvar
Siyasi tutsakların en temel hukuki güvence arayışları, Türkiye’nin demokratikleşeceğine duyulan toplumsal umudun inkâr edilemez bir yansımasıdır. Bu hakikat göz ardı edilmeksizin atılacak somut ve pratik adımlar, barışın inşasına dönük cevaplardan biri olabilecektir
Newroz Uysal Aslan*
Tam 34 yıldır içerideyim; tüm eklemlerim kireç tutmuş. Umarım bu mektup, içeriden size yazdığım son mektup olur. Diğer cezaevlerinde 30 yılı dolduranları tahliye ederlerken, bizler burada unutulduk.
İçeriden / Hüseyin Aykol
1967 Samsun doğumlu; ODTÜ İktisat Bölümünü 1990’da bitiren, grup müziği, halk dansları, halk bilim araştırmaları gibi uğraşları olan, politik nedenlerle geçirdiği soruşturmalar sonucu cezalar alıp 25 yıldır hapis yatan ve kendi deyimiyle “hayata döndürülenler”den biri olarak neredeyse görme yetisini kaybettiği hâlde, adeta kitaplara, kâğıda öper gibi yaklaşan ve hayata yazarak tutunan Metin Turan, (Samsun/Bafra T Tipi Kapalı Cezaevi) mektuplaştığım siyasi mahkûmlardan biri…
"Bir gün herkesin doya doya, kana kana, içine çeke çeke “UZAKLARA BAKABİLMESİ” umuduyla..."
***
Vazgeçilmez ve Kısıtlanamaz Bir Temel İnsan Hakkı Olarak “Uzaklara Bakabilme” Hürriyeti!
Türkiye’de hukuk sistemine olan güvenin sarsıldığı bir dönemde, onun gibi hukukçular adeta adaletin ağır yükünü omuzlarında taşıyor.
"Bir yerde kötülük varsa oradaki herkes biraz suçludur" Zülfü Livaneli
Avrupa ülkeleri arasında en çok tutuklunun bulunduğu Türkiye’de hasta tutukluların yaşadığı hak ihlalleri gün geçtikçe derinleşirken İdare ve Gözlem Kurulu kararlarıyla tutukluların tahliyeleri de ertelenmeye devam ediyor. İnsan Hakları Derneği (İHD) Hapishane Komisyonu, hasta mahpusların sağlık hakkına dair ciddi ihlallerin yaşandığını belirterek, bu konuda adli ve idari uygulamalarda yaşanan hukuksuzluklara dikkat çekti.
HAPİSHANELERDE TECRİTE KARŞI UMUDU KORUMAK VE DÜŞÜNCE ÜRETMEK NASIL MÜMKÜN *
"Zaten cezaevlerinde zaman kılıç gibidir; ona karşı yarışmazsan seni keser...
Yeni yılın tüm insanlığa, özgürlük için kalbi atanlara huzur getirmesi dileklerimle…”
Kenan Karavil. İzmir-Kırıklar Yüksek Güvenlikli Hapishane
Tarsus Cezaevi’nde bir kadın, Berfin. Yan koğuştan ağlayan bir çocuğun sesini duyuyor. Daha doğrusu bütün bir koğuş yan taraftaki adli mahpusların koğuşundan gelen bu çocuk sesini duyuyor.
Çocuk o kadar çok ağlıyor ki sonunda çocuğun açlıktan ağladığını ve süt istediğini öğreniyorlar. O gün kantin kapalı olduğu için annesi süt alamıyor, koğuşlarında da süt yok. Bunun üzerine Berfinlerin koğuşundaki kadınlar, “bizim kutu süt var onu gönderelim” diyorlar. Ancak ona da görevliler izin vermiyor.
“Olmazda başladı öykümüz
Dumanın ardında sisli
Hiçliğin gölgesinde
Kayıp” (İZ)
Dizeleriyle açılıyor Alattin Bilgiç’in Aynımsın adlı şiir kitabı (Red Yayınları, 2024).
İnsan, ikinci doğasını söz (logos) ile insan etmiştir. Sesler söze, sözler ise şiire dönüşerek bu evrenin ilk yapı taşlarını meydana getirmiştir.
