Öykü

18 Temmuz 2022

TESADÜF

(Bir Hapishane Hikayesi)

8 Kasım 2021 

Şair yola düştü:

Şubat 2019

Güneşli bir gün biz çocuklar tatilin rehavetiyle biraz geç uyanmış, kahvaltımızı edip Yenibosna sokaklarını yeni yeni doldurmaya başlamıştık. İlk olarak sokağımızın aşağı ucunda oturan Hasan’a rastladım. Hasan o dönemki kankamdı. Onunla muahabbet ederek dolaşmaya başladık.

Gözlerimiz mahalledeki samimi olduğumuz diğer çocukları ararken, bir kaç sokak ileride, sokakları dikine bölerek ilerleyen yol üzerinde park etmiş siyah bir otomobil farkettik. Otomobilin başında da iki çocuk merakla ona bakıyordu.

KATRE

Eski zaman ahitlerinde “kadınlar bütün varlıklarıyla ağlar” diye yazıldığı için gözyaşlarına dair en güzel masalları onlar bilirdi.

Nazdar kavruk teninde açılmış asırlık hatların ellerinde yansımasını bulan kuraklığını gözlerinin bereket saçan rahşanıyla unutturuyordu. Torununu okşarken Kürdi bir ninni fısıldıyordu.

“Nene” dedi Alyel, “Bir daha anlatsana gözyaşı kardeşlerin masalını” Nazdar’ın çentikli dudakları Alyel’in alnında peygamber mührüne döndü. Sevgiydi peygamber mührü.

Ergül Çiçekler / 7 Temmuz 2013

F tipi 1 nolu cezaevi Adalet şubesi C-9-94

İzmit/ Kandıra

Değerli Dostlar Bir Defa Daha Merhaba Demenin Güzelliğiyle.

Arkadaşlar, anlamlı çalışmalarınıza karınca bir destek sunmak için sizlere (...) bir çalışmamı yolluyorum. Umarım (...) çalışmalarınıza bir katkı olur...Bu çalışmayı yazarken yoğun bir sürgün sevk dönemi vardı aradan yıllar geçti ve bu sürgünler hala sürüyor üstelik artarak.

Bir adam...

Ağır adımlarla yürüyor. 

Birazdan hırsızlık yapacak. 

Küçük kızın cam kavanozda beslediği bir Japon balığı vardı. Minik turuncu bir balık... Ne yazık ki Japon balıkları uzun ömürlü değiller. Bu küçük balık fazla yaşamazdı. Bir sabah suyun içinde yan dönmüş bulunurdu.