Öykü

ERİK AĞACI

UYUMAK, UYUTULMAK

AYHAN KAVAK Bandırma 1 No’lu T Tipi Hapishanesi

Geceydi... Tekmil insanların uyuduğu saatlerde yürümekteydik. Dağın yamacından kıvrılarak giden bozuk toprak yolda yüklü atlarla giderken bizleri aydınlatıp geceyi gündüz eyleyen Dolunay vardı.

KIRAT ÇOCUK ve DERS

DUVARDAKİ ŞAHMARAN

Seyit Oktay

Yüzü güzel bir kadına benzyen, gövdesi yılan derili, onlarca yılanbaşlı ayağıyla amcamın evinin duvarında asılıydı. Anlamını ve ne olduğunu bilmeden hayranlıkla izlerdim bu resmi.

Adını büyüyünce öğrendim: Şahmaran!

MELEK

          Bir güz günü Ağrı Dağı’nın doruklarından esen dondurucu yel, ısıtmayan güneşle birlikte Ramazan’ın yüzünü yalarken henüz uyanmıştı seherin tatlı uykusundan gözleri yarı kapalı, anasının zoruyla çıktı avludaki çeşmeye, buz gibi suyu vurunca yüzüne artık uyanmayan hücreleri kalmamıştı. Gözleri iri iri açılmış, Diyadin’e bağlı küçük köylerinden yükselen hayvan sesleri kulağına dolmuştu.

KAPLUMBAĞA HİKAYESİ

DELAL ÇEŞMESİ

Gündüzden akşamın kuytuluğuna dek uzanan bir rüya!

Gece karanlık

Gökte yalnız birkaç yıldız parlıyordu. Sonra Delal çeşmesinde toplanan kızlar bir bir fotoğraf makinesinin kadrajında belirmeye başladı. Kadrajın içinde Sarah ,Derin, Berral,Beril,Tilda, Filiz ve Zozan görülüyordu.

“30 Ağustos 2006”

“KİRLİ BİR NEHRE ATILDIĞIM GÜN”

Bakkalın borcu, elektrik, su, taksitlerinin birkitğinden yakınan annemin sesini duydum. Ağlamaklıydı sesi. Odadan çıkmadan oyalandım biraz. Babamın cevabını bekledim belki de, oysa işe de geç kalıyordum. Beş-on yada onbeş dakikadır babamdan bir ses yoktu.

Odamdan çıktığımda babamla gözgöze geldik. Burnumun ucu biran sızladı. Konuşulanları duyduğumu sezmişti sanki. Bir anda enseme yapışıp gülümseyerek 

Karanlık yeni çökmüştü, kapı hızlı hızlı vuruldu. Annem kapıyı açtı daha önce görmediğim bir adam.

'' Abla, Ali abiyi kahveden aldılar '' dedi.

Adam çekip gitti karanlığa, biz kapıda kaldık. En küçüğümüz iki ay önce doğmuş olan erkek kardeşimle komşuların deyimiyle 'ortada kalmıştık.' 1 Mayıs Mahallesinde seksen darbesi kapımıza dayandığında... Annem günlerce ağladı, saçlarını yoldu, babama seslendi.

'' Ben dört çocukla ne yapacağım? ''

Yanıt veren olmadı.