Makale

Sürecin karanlığı, vahametinde sadece kendi açıklarını ve kirli yüzlerini kapatmak için tüm muhalefeti susturmaya çalışan bir sistemin her türlü kirli yüzüyle karşı karşıyayız. Adaletli ve hakkaniyete dayalı bir yaşamın mümkün olduğuna inanıp, mücadele edenler maalesef ağır bedeller ödüyor. Senelerin yaşlandıramadığı, bıktıramadığı bu insanlara sadece bir yılbaşı kartı göndermek tabii ki çok yetersiz. Ancak en azından bu vesileyle de olsa sesimizi çıkarmak gerektiğine inanıyorum.

İnsanların yaşamlarında her yeni yıl, yeni bir umut olmuştur. Yeni yıla yeni dileklerle gireriz. İçerideki insanlarımız, arkadaşlarımız, akrabalarımız da daha içeride kalmaları gereken yıllar, on yıllar olsa da, yeni yılda bir seçim olur, iktidar değişir ve yeni hükümetin çıkarabileceği bir yasa ile tahliye olabileceklerini düşlerler mesela. Biz 'dışarıdakiler' onları unutmadığımızı, yeni yılda belki de birlikte olabileceğimizi anlatan kart, kitap ya da bir armağan (mesela bir ajanda-takvim) gönderebiliriz-göndermeliyiz.

Sevgili okurlarım, Uluslararası Yazarlar Birliği, PEN’in, 1981’de ilan ettiği “15 Kasım Hapisteki Yazarlar Günü”nde, Türkiye’deki meslek örgütleri İstanbul’da toplandılar ve tutuklu yazar ve gazetecilerin özgür bırakılması için çağrı yaptılar.

İktidar ise tam bir aymazlık içinde:

Hem bu çağrılara kulaklarını tıkıyor, hem de üç büyük kentteki seçim sonuçlarıyla artık saklanamaz hale gelen çöküşünü durdurmaya çalışıyor...

Böylece çöküşü durdurmak yerine, hızlandırıyor!

*  *  *

Sabahın 5 buçuğu. Kar maskeli polisler, uzun namlusu silahlarla, bir grup kadın gazetecinin evini bastı Ankara’nın orta yerinde. Ev zırhlı araçlarla sarıldı. Saatler sürdü ev araması. “Suç unsuru” olarak evden 3 adet kitap ele geçirildi! Gazeteci Berivan Altan gözaltına alındı.
 

13 Kasım 2019

“… Kant sıradan insanı aptallaştıracak bir yolda sıradan insanın haklı olduğunu tanıtlamayı istedi.”

F. Nietzche

“Şehre yeni bir arşivci atandı… Yeni arşivci bundan böyle sözcelerden başka bir şeyi dikkate almayacağını ilan eder.”

G. Deleuze

”İyi insan olacağınıza, öyle bir yere götürün ki dünyayı, iyilik beklenmesin! ” diye seslenir Bertolt Brecht ‘Halkın Ekmeği’ isimli eserinde. Onun temel sanat anlayışı, hayatın özünde yer alan toplumsal meselelere dayanıyordu kuşkusuz. Salt kendi ülkesinde değil, dünyanın her hangi bir yerinde yaşanan bir haksızlık onu yakından ilgilendiren bir mesainin içine giriyor; kaleme aldığı her satır, dünyanın daha iyi bir yer olması gerekliliğinden dem vuruyordu.

Sanatçılara, şair ve yazarlara yönelik baskı, teslim alma, yıldırma politikaları ne ülkemizde ne de dünyada yeni. Ancak zindana atılan, 4 ayı aşkın bir süredir açlık grevinde olan Grup Yorum üyeleri gibi, bu “kirli siyasete” direnen, “Başka bir dünya – Başka bir siyaset mümkün” diyen sanatçılar –sayıları az da olsa- her dönem ayakta kalmış ve ses çıkarmışlardır.

Çocukların yeri cezaevleri değildir. Çocukların mahkûmiyetleri eğitim evlerinde geçsin, önerisi var CHP’nin.

1 Kasım 2019

Denizli Bozkurt Açık Cezaevi’nin her biri aynı avluya açılan, üç yüksek bloğu vardı. Bu bloklardan biri kadın mahkûmların çalıştırıldığı, her bir katı İstanbul’daki merdiven altı konfeksiyonları andıran, sürekli makine seslerinin geldiği atölyelerden oluşuyordu.

Aykırı bir sese, bir yazıya, bir şarkıya can veren ve onlara kulak verecek insanlar var ve hep buradalar…

27 Ekim 2019

Anlamak istemediğinde duymamak kolaylaşır. Ya da inanmamak duyduğuna…

F tipi cezaevlerine karşı 2000'de başlatılan açlık grevi ve ölüm orucu eylemleri sürerken, devlet ve hükümet cenahından yine bildik açıklamalar yapılıyordu:

"İçeride vitamin alıyorlar, yiyorlar, bir şey olmaz, merak etmeyin…"