ÖYKÜ'YE 1 MAYIS ŞİİRİM
Hey sen!
Kapatma güneşimi
Bırak biraz ısınayım.
Bırak aydınlığı göreyim
Sevda türküleriyle canlanayım
Hey kalk!
Kalk ölüm zamanı değil.
Bak güneş doğuyor,
ısıtacak yarınların çocuklarını.
Toprağa sarılma zamanı değil,
devrim türkülerini haykırma zamanı.
Bakma öyle melul gözlerle
Yere düşmüş bedenime.
Sen baktıkça üşüyor bu can, bu beden.
Hey sen!
Kapatma toprağı üstüme.
Güneş doğacak elbette...
Yüreğimin prensesi sevgili Öykü merhaba!
HÜCREM
Sahipsiz
Soğuk, nem kapan hücremde
Bir ben varım
Anafora yakalanmış düşleriyle
Bir de
dün gece çizdiğim
boyacı çocuk var...
Öylesine masum
boynu bükük
bana bakıyor...
O an çocukluk düşlerime dalıyorum.
Acıyor her yanım
Ansızın vurulmuştu
yüreğimde büyüttüğüm uçurtma...
Yine el konulmuş
Yalnızlığımı paylaşan
hücreme renk katan
nağmelerim
“Yasak!” diye...
Hep canları anımsıyorum
Yürüdüğün dağdır, taşıdığın candır
Can ile sevmeden serdar olunmaz
Ol cihanın içinde damarda demdir
Demini dökmeyen sevdakâr olamaz
Sevdakâr kavgada karar kılandır
Ol kavgada server olandır
Kâh nefeslerde, kâh hünerdedir
Gönülden gönüle akmadan olmaz
Sözümüz ey can sanadır
Sevdakâr olanın gönlü Cihan'dır
Cihan'da beyler, ağalar sana düşmandır
Gayrı kul olmak insana yaraşmaz
ALİ BABA ARI
Değerli Can Yeğenim Öykü Can’a
Öykü’ye
Küçük yüzünde polen yağmurları
Saçları gelecek hayat sarmaşığı
Suskun çığlıklarla çıplak bayırlar boyu,
Yaşlı, kuru, yapraksız ağaçlara
Su taşır gözlerinde...
Ve...
İner pencereme gece mavisi
Ay ışığı düşer hücreme
Bir dünya aranır yarına,
Büyür yavaş yavaş
Islak, buğulu, derin...
Bir çiçek açar birdenbire
Aydınlık, sıcak apak....
Siyah Salı bir gül değer alnıma,
Tutuşur şafağın masum bağrında,
Işıldar yavaş yavaş