ADI SAKLI
Gel.
Gir ömrüme sorgusuz sualsiz
Gel
Gir düşlerime hesapsız kitapsız
Yeter ki
Dokunma yar sol yanıma
Çünkü hala kavgam var yarınla
Akıt ağulu sözlerini içime
Kır senden ne kaldıysa geriye
Yeter ki
Dokunma yar sol yanıma
Çünkü hala sızı var orada.
Al,
Senin olsun bu hüzünlü gülüşlerim
Al
Senin olsun çocuksu bakışlarım
Yeter ki
Dokunma yar sol yanıma
Çünkü hala öfkem saklı yarına
Yak
GÖK YÜZÜN
Gök yüzün gülüyor
Ey hasretim
Işık dalgaların
Irmakların öpüyor
Nazik kollarında
Acı içinde kanayan
Kalbin nur aşkına gebe
Kent, orman ve zozanların
Saçların isyan halinde
Dağ gölgelerinde
Uyanan şahin ve kartal
Yürekli çocukların
Müjdeden müjdeye
Koşuyorlar…
Bakışların gün gibi
parlıyor yıldızlı gülüşümüz
Derin vadilerden gelen sesin
Durmadan söylenen türkü bana
Her ezgilerin bal tadında
İÇERDE SÖZLÜK ÇALIŞMASI
Sözlükler bizi kelimelerin sihirli dünyasına çeken kapsamlı çalışmalardır. Zor ve meşakkatli bir sürecin sonunda gün yüzüne çıkarlar. Hemen hemen tüm sözlük çalışması yapan kurum ve bağımsız şahısların hemfikir olduğu bir gerçektir bu sürecin zorluğu. Hele hele bunu Kürtçe gibi bir dil için söylemeye kalkarsak bu zorluk iki-üç kat daha fazla öne çıkıyor dersek yerinde olur.
Geceyi pusatlayanlar
Ellerinde taşıdıkları
Meşale olmuş yürekleriyle
Geliyorlar.
İsteyene
Bir tutam ateş
Bir çakım ışık
Bir dünya aşk
sunuyorlar
Canlarını verdikleri gibi.
Geceyle pusatlananlar
Yıldız yalımından yaldızlarla
Yol almaktalar
Alınları açık
Ufka kitlenmiş bakışlarla
Yağmur altındalar
Göğün ışıkları
Göz bebeklerinde yanana değin.
Sonrası rengarenk ebemkuşağı…
AYHAN KAVAK
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Nisan-Mayıs-Haziran 2022 tarihli 43. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
Hapishanede,
beton duvarlar, demir kapı
ve demir parmaklıklar olabilir
seni kuşatan;
ama unutma!
pencerenin önünde,
üstelik bir poşetin içinde,
boy verebilir yeşil bir soğan.
Topraktan biter gibi,
güneşe güler gibi,
açıp yapraklarını, hayatı kucaklar gibi,
betonda da boy verebilir
çayır çimen ve bir papatya.
Gagalarında renk renk çiçeklerle,
Sabah akşam dillerinde türkülerle
senin pencereni,
her yıl yuvaya dönüştürebilir
29.12.2021
BEN BİR EZİDİYİM
Ezidiyim,
Şengalde bir dilin çığlığıyım
Katile haykırış savuran,
bir kadının çocuğuyum.
Göçüm, yabancı şaşkın insanlara.
İnancım vatanımdan uzak,
bir savaşta parçalanıyor.
İnsanlık önünde,
kadınlara ölümden beter pazar kurulmuş.
Çocukların tenlerine yapışan
ana göz yaşı var,
Kaynıyor yer gök sinemde.
Dünyanın bir filmi değilim,
Kirli eller altında esaretim dünyaya.
Cesetler üstünde uykuluyum,
İletişim:
HASAN ŞEKER
2 NO'LU T TİPİ HAPİSHANE
ALİAĞA. ŞAKRAN- İZMİR
Cezaevinde çıkan üç ayrı edebiyat kitabını, yine cezaevinde olan edebiyat eleştirmeni Murat Çetinkaya inceledi. Bu açıdan ilk kitap olan “Edebiyatın Düşsel Kaçışı”, dört duvar arasındaki düşünsel üretimin sınırlarının ne kadar zorlanabileceğini gösteriyor.
Daha önce “Edebiyatta Toplumsal Cinsiyet” adlı kitabı yayınlanan tutuklu yazar Murat Çetinkaya’nın “Edebiyattan Düşsel Kaçışı” adlı ikinci kitabı Aryen yayınlarından çıktı. Kitap, cezaevinde ayrı dönemlerde, ayrı yazarlar ve farklı konuları işleyen edebi eseri inceliyor.
(Önceki Bölüm: Duvar Yazısı, Edebiyat Kayıntısı I)
Madde 11: Don Kişot’un yazılmasından çok sonra, M.S. 1650’lere doğru edebiyat, güzel yazı yazma anlamında kullanılageldi. Belagatı kuvvetli imgesel yazılar dominant hale geldi. Neticede edebiyat dilin biçimselliği ve verili sosyal aura içerisinde kalınmış yazımsal kompozisyonlar olarak algılandı. Bu durum 17. yüzyılın sonunda etkisini kaybetse de sanat ve edebiyatta damgasını vuran klasik değerler olacaktı.
28 Yıldır hapishanede olan, tek kişilik hücrede tutulan, 10 yıldır Ümüş Eylül adlı hapishane dergisinin editörlüğünü yapan Hasan Şahingöz'ün yeni kitabı yayınlandı.
Künye: Hasan Şahingöz, Felsefe nedir, ne değildir?, Kora yayınları, İstanbul, Aralık 2021.
İletişim:
Hasan Şahingöz
1 No'lu F Tipi Hapishane
Tekirdağ
BAZEN
Bazen öyle bir acır ki için
ne yapacağını bilemezsin
bir yanın volkan gibi patlamak ister,
öbür yanın yedi kat yeryüzü olup
üstüne çöker
***
TELAŞE
Su gibi akıp gidiyor zaman
bir deli küheylan gibi koşuyoruz ardından
hep bir telaş hep bir karmaşa
ne kendimizden bir şey anlıyoruz
ne hayattan
***
SEVMEK
Peygamber sözüdür bu,
aynı zamanda Allah’ın emri
“Benim sizi sevdiğim gibi
siz de birbirinizi sevin”*
*Hz. İsa
***
DOST
Örneklerine çokça karşılaşılsa da kişiye has özellikler/özgünlükler barındırdığından kaç zamandır ben de bir şeyler yazmaya başladım. Okumalardan ve kitaplardan devşirdiğim kimi anekdotları maddeler halinde yazmaya koyuldum. Kim bilir dipnotlarda kalan edebi pasajları bu vesileyle sizlere ulaştırmak istedim. Dilerim ilginizi çeker…
"Ayhan Kavak ve Adil Okay’ın birlikte hazırladıkları “Firari Yazılar” adlı bir kitap var. Bu kitaptan, hapishanedeki yazarlara dair kapsamlı bilgilere ulaşabilirsiniz, tavsiye ederim. Şimdiden iyi okumalar."
Selahattin Demirtaş. Edirne F Tipi Hapishanesi
***
06.12.2021
Sersal Piroz be!
Bakarsın bir sabah
Büyüğü “devlet dersinde öldürüldü”
Küçüğü aile dersinde
Ortancası örgütten bir ömürdür
cezaevinde
boyuna sırıtıyor yetkili çakallar
dağ dağ büyüyor öfkeler
olmaz değil, bakarsın bir sabah
deli bir çığ kopar her yandan
bütün hırsızlar altında kalır
emek, irade, ömür hırsızları
sevinç, ümit, anlam hırsızları
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Ocak-Şubat-Mart 2022 tarihli 42. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
8 Kasım 2021
Şair yola düştü:
AĞIRLAŞTIRILMIŞ GECE
Sancılar içinde uyanıp gözlerini açtığında, başını yastıktan zorlanarak kaldırıp etrafa bakındı. İçinden bağırmak geçti ama aniden buna engel olması gerektiğini fark etti. Üzerinde son birkaç gündür onu iyice yormaya başlayan bir ağırlık...
Koca bir çığın altında gibi hissediyordu. Gözü her kapandığında Gabus cini sanki boğazına çöküp onu nefessiz bırakıyor, ‘nefes alamıyorum’ diye çırpınıp avazı çıktığı kadar bağırmak istese de yalnızlığın soğukluğuyla birleşen Gabus’un delikli elleri buna izin vermiyordu.
“O” Binbir türlü belirsizliğin aklımın içinde hareket etmesine ve gölgelerin yüzüme düşüyor olmasına rağmen hafifçe gülümsüyorum. Engel olamadığım bu gülümseme yüzünden keskin bir suçluluk duygusu hissediyorum. Aslında gülmek, içinde bulunduğum durumu göz önüne alırsam; yapabileceğim en son şeydir. Çünkü topraklarımızdan atılmıştık, açtık, hastalıklarla boğuşuyorduk, sevdiklerimizi bıraktık arkamızda ve çok da ölü…
BİTMEYEN TUTSAKLIK
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Ekim-Kasım-Aralık 2021 tarihli 41. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
Görülmüştür Kolektifi'nden Adil Okay ile tutsak doktor Ayhan Kavak'ın bir yıldır süren çalışması - Gültan Kışanak'ın, Leyla Atabay'ın, Selahattin Demirtaş'ın ve 38 mahpus yazar ve şairin katkısıyla- nihayet sonuçlandı. Firari yazılar adlı kitap klaros yayınlarından çıkıyor.
İletişim: [email protected] veya [email protected]
***
Arka kapaktan bir bölüm:
Bolu Hapishanesinden gelen kitap:
Güneşi Ördüm. Sîtav Yayınevi.
iletişim: Hüseyin Yıldırım. F Tipi Hapishane. B1-4-45. Bolu
Yatakta uzanmış okuduğu kitaba ilk sayfasından itibaren hayran olmuştu. Satırlardaki malzemeden çalınmamış, hatta daha cömert olunamayacağını kanıtlamak istercesine kullanılan küfürler çok hoşuna gitmişti. O da dolmuştu son limitine kadar. Kitaptaki kahraman rahatlığını kıskanarak arkadaşlarına, selam verene-vermeyene, alana-almayana, herkese sövmek istiyordu. “Ne küfrediyorsun” diyene tüm literatürdekileri sıralamak ve “daha ister misin” der gibi sırıtmak ne güzel olurdu.
Buğday ve suydu
Şimdiye dek ekmek
Oysa kaç kurşun sıkıldı,
Kan bulaştı
Ona ulaşmak isteyen çocuklara
En şanslısı sıcacık, mis kokusuyla
Isırırken koca koca
Berkin koşarak, kahkahalarıyla
İçinden geçti.
Arkasından iki fırıncı arkadaşı
Buğday ve suyu bulaştıracakken
Ekmek daha da ağırlaştı.
Gözyaşları, ağıtlar
Kurşunlara ve kana karıştı.
Cizre’nin sokaklarında
Vurulurken çocuklar
Ekmek
Buğday ve su olmayı
Çoktan bıraktı.
Geriye, yüreklerde geçmeyen acılar
Saat kör geceyi vururken,
Hüzünlü bir şarkı yuvalanır dilden öteye.
Açılır şimdi mazilerin vanası aheste aheste.
Ne kadar güzeldi dağların eteğinde dinlediğim kaval sesi.
Ovaların yeşilimsi halısında, kokladığım papatyalar,
Peki ya ay ışığında koştuğum sokaklar
Arşı yaran körpe türkülerim…
Katre katre dökülür suskun gözlere
Özlem nedir? Sıla nedir? Hasret nedir?
Zindan kördür, gecesini şiir aydınlatır
Dökülür işte birkaç dert u cefa
Ne yazık ki işitmez zebani duvarlar
Ağlar dururum. Bu bir itiraf olsun
İletişim:
YÜKSEL YİĞİTDOĞAN
1 NO'LU F TİPİ HAPİSHANE
İZMİT KOCAELİ
Siya'nın Güncesi
Aryen yayınevi, Ankara, Nisan 2021
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Temmuz-Ağustos-Eylül 2021 tarihli 40. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
15 Nisan 2021
“Her yazar doğduğu yerden gelen güçlü bir histen yola çıkarak yazmalı”… Naipul
“Şiirin duyarlıklarından
soylu tatlar alabilen insan,
gerçek bir şairdir.”[1]
Berrin Taş, “Düş gücü dünyanın seslerini dört duvar arasında çoğaltıyor,” diye betimliyor Onun şiirini…
“O da kim” mi?
Adı Adnan Öztel; çok uzun süredir - yıllardır diyelim!-; Tekirdağ 1. Nolu F Tipi Hapishane’sinde (C-96) “Estetik”e[2] kafa yoranlardan…
KARINCA YUVASINI DAĞITMAMAK
27 yıldır cezaevinde bulunan şair İlhan Sami Çomak'ın yeni otobiyografik kitabı çıktı.
Şair ve yazar İlhan Sami Çomak'ın çocukluğunu, tutuklanma hikâyesini ve cezaevi yıllarını anlatışının yanı sıra şiirini, şiirinin arkasında yatanları, hayata bakışını ve bir ömür süren adalet arayışını da anlattığı ‘Karınca Yuvasını Dağıtmamak’ isimli otobiyografisi İletişim Yayınları’ndan çıktı.
EŞKAL
Bir yar sevdim, anlatamam.
Buğday saçlı,
gül yanaklı,
yosun gözlü…
Bir zalimin eline düşmüş,
her günü işkence, işgal…
Saplantılı bir sabrı var; taşı çatlatır orta yerinden.
İki de çocuğu var ki: nur topu…
Biri hırçın, hışmına dağ dayanmaz.
Diğeri ağır başlı,
derin…
derin…
Bir yar sevdim, endamına adaklar verile.
Gül memeleri var, yamaçları kar beyazı.
Bir de aşıkları var.
Bir bakışına can veren…
GÖZLERİMDEKİ DAMLAM
Ne zaman güneşe baksam
gülüşüne takılıp,
gözlerini düşünüyorum
Gamzelerinde kuruyorum gökyüzümü.
Yıldızlara adını veriyorum
adınla parlıyor Dünyam.
Kuşların kanadına bağlıyorum
sana olan sevgimi.
Gözkyüzü sevgine bulaşıyor
Yönünü sana veren rüzgar
özlemini taşıyor.
Güzelliğini senden alan
ülkemin özlemiyle
sayıyorum saniyeleri.
Sana olan sevgimi
şairin kalemiyle yazıyorum
şiirim oluyorsun
seni okuyorum.
Yağmurum oluyorsun
Tanıtım yazısı:
"25 yıl. Dile kolay. Kesintisiz 25 yıllık mahpus. Devrim ve sosyalizm için bedel ödeyenlerimizden.
Hasan Polat, birçok dergi, gazete ve haber sitelerine yazdığı makalelerden oluşan birikimini Halden Hale Kelimelerde derledi toparladı.
Bize düşen ise onu yayınlamak ve okuyucuyla buluşturmak. Bir an özgürlüğüne kavuşması dileğiyle.
“Bê derpê bigere, stûyê xwe
li ber zalim xwar neke.”[1]
Bin yılların dengbêj geleneğinde pişerek günümüz müzik dünyasında yeri doldurulamayacak Ozan Sait Gabari’nin bestelediği ve dokunaklı sesiyle dile getirdiği yüzlerce şarkısı vardır. Gerek Kürtçe icra edenlerce gerekse de müziğinin intihal edilip orijinal sözlerinin yerine anlamsız sözcükler uydurarak Türkçeye çevrilmiş birçok eseri bulunmaktadır. Saddam döneminde derdest edilerek ağır işkencelerden geçen Sait Gabari’nin önüne iki seçenek konulur. Ya kör edilecek ya da dili kesilecektir. Seçim senin derler ona. Gözlerini alabileceklerini söyler işkencecilere.
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Nisan-Mayıs-Haziran 2021 tarihli 39. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
YAPRAK VE RÜZGARIN DANSI...
“Ben bir yaprağım. Hangi ağacın yaprağı olduğum önemli değil. Bir bahar sabahı ait olduğum ağacın tomurcuğa durmasıyla yeşermeye başladım. Ağacım yağmurla beslenirken, ben damarlarından bana ulaşan hayatla yeşeririm. Dalımda açar, acele etmeden büyürüm. Büyüdükçe, kış boyunca kurumuş, çöle dönmüş ağacımda hayat yeniden başlar. Rengim hayatla özdeştir. Ağacı büyüleyici kılan ben ve kardeşlerim bir de gölgemizde büyüyen ağacımızın meyvesidir.”
Mircan Karaali mahlasiyla yazan İbrahim Şahin'in "Umut Kolonileri - Aşkın Sır Katibi" adlı romanindan bir bölüm:
“Türkiye’nin hapishane karnesini grafikleştiren ve kapatılmanın arttığı bir dönemde, başka bir ‘ıslah’ imkânının mümkün olabileceğini savunan ‘Hapishanesiz Toplum Arayışı’, herkesi konu üzerine yeniden düşünmeye davet ediyor."
***
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Ocak-Şubat-Mart 2021 tarihli 38. sayısı elimize ulaştı.
Tüm sayılar için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: http://gorulmustur.org/icerik/umus-eylul-dergisi
Hazırlayan: Hasan Şahingöz
İletişim Adresi: 1 Nolu F Tipi Hapishane C tek 55 TEKİRDAĞ
‘Sorgu’ isimli eseri, bir kitabın nasıl okunması gerektiğine çarpıcı bir örnek olarak değerlendirilmekte. Bu analize göre, Öztel, rastgele okuma yapmaz, okuduklarını sorgular, katharsis yapar, yeni saptama ve önerilerde bulunur
Adnan Öztel, benim dava arkadaşlarımdan biri. Tam 16 yıldır hapisanelerde ikamet ediyor. İktidar değişmez ve siyasi mahpuslara bir af çıkmazsa, en az 14 yıl daha ‘yatması’ gerekecek. Ancak Öztel, içerideki zamanını “ne zaman dışarı çıkarım” beklentisiyle değil, gece-gündüz düşünerek, yazarak, kısaca üreterek geçiriyor.
Kitap hakkkında bilgi:
Adnan Öztel’in insana seslenişi tek yönlü uçuk kaçık bir sesleniş değil. Birikimin yoğunluğundan damıtıyor yaratıcılığını. Adnan Öztel’in seslenişi direnmeyi yaşam biçimi bellemiş bir insanın, bir yaratıcı insanın konuşmasıdır. Onun konuşması dağlara, ırmaklara, ovalara yayılan bir çığlığın sözcüklere dökülmesidir. İlgi alanı geniş. Estetik, felsefe, şiir… daha ne olsun.
İnsancıl Yayınları
KORONAVİRÜS
Hayat eve sığmaz,
Çık sokağa…
Tecrit etme kendini,
Gelme oyuna…
Sosyal mesafe de neymiş,
Yaklaş komşuna,
İş arkadaşlarına,
Kardeşine, yoldaşına…
Sıklaştır saflarını,
Birleş, örgütlen, iste hakkını,
Koronavirüsten daha tehlikeli,
Asalak burjuvazi
MUSTAFA GÖK
BURHANİYE T TİPİ HAPİSHANE
Kaynak: Sibel Özbudun -Temel Demirer
-Asma küsmüş!
-Ne asması, ne küsmesi abla?
Meral gülümsedi, Hüsam’ın gösterdiği tepkiyi ve içine düştüğü şaşkınlığı önemsemeden devam etti.
-Bugünlerde bir sıkıntın, derdin var mı?
-Abla ne diyorsun? Burası cezaevi, stres, sıkıntı günlük işlerden.
-Yok öyle günübirlik olan değil, daha derinden olan bir şeyden bahsediyorum. Ruhunu yaralayan, kalbini sıkıştıran, ışığını söndüren cinsten! Karamsarlık kötümserlik var mı? Bak varsa söyle!
Yazar Alihan DEMİR ’in Sis Yayınları’ndan çıkan romanı, moderniteye dair uzun bir eleştiri diye nitelendirebilir. Karşılaştığım ve okuduğum tek kitabı yine de bir değerlendirme yapacak olursam: YA STAR! Bir çığlık, bir tanrıçanın iç dökümü… Bir kadının çaresizliğinden, çare yaratan yürüyüş anlatısı. Zamane insanının, kadın şahsında kendini; tarihin başlangıcı sayılan Sümer’de Tanrıça İştar kimliğinde bulma arayışı. Özgürlük haykırışı!
Ülkenin birinde bir hükümdar yaşarmış. Bu hükümdar ülkesini kötü ve zalimce yönetirmiş. Sadece kendi ülkesini değil etrafında bulunan diğer ülkelere de zarar vermek istiyormuş.
İçerisinde bulunduğu zenginlik onu daha da kötü yapıyormuş. Kendinden başka hiç kimseyi düşünmüyor ve herkese zalimce davranıyormuş.
Bu hükümdarın komşu ülkelerinden biri de Çocuklar Ülkesi’ymiş. Bu ülke zalim hükümdarın aksine, sevgiyle, hoşgörüyle bir yaşam sürerlermiş. Bu Çocuklar Ülkesi’nde hükümdarlık ya da zorbalara yer yokmuş.