Makale

Yedi yıldır tutuklu yargılanan bir gazeteci olarak Erdoğan’a da, hükümetine de hodri meydan diyorum! Buyursunlar yargılandığım dava dosyası üzerinde gazeteci olmadığım iddialarını kanıtlasınlar.

15 Mart 2013

Ne zaman Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükümeti üye ve sözcülerinden birileri yurtdışına çıksa ya da yabancı bir başbakanı, bakanı ağırlasalar; tutuklu gazeteciler sorunu bir şekilde gündeme geliyor.

Ve her defasında da ne sorular ne de hükümet sözcülerinin yanıtları değişiyor.

Bu 100. yazım. İki yıl boyunca hapishanedeki koğuşuma bianet’in açtığı pencereden insanlığa, dostluğa, devrimci, sosyalist olmaya dair bir dizi duruma tanıklık ettim.

8 Mart 2013

Dün nöbetçiydim

Bu nedenle yazımı bugüne bıraktım.

Her ihtimale karşı da, zaman kazanmak için sabah erkenden kalkıp günün nöbetçisinin yapması gereken işleri sabah sayımından önce bitirdim.

Cumartesi mektubumu yazmayı başaramasam da, bugüne kadar bianet’te yayımlanan yazılarıma göz attım.

Öyle ya!

Merhaba Dostlar,

Türkiye de en uzun süre cezaevinde yatan ve halen yatmaya devam eden kişiyi tanıyor muyuz?

Hani Ülkemizde;

Darbe ve Darbeciler ile hesaplaşılıyor!

Demokrasi öyle geri ve yerinde sayan değil İleri Boyutta!

Hak Hukuk kavramları eskisi gibi değil! Üstünlerin hukuku değil hukukun üstünlüğü egemen...

Tutuklu gazeteci,öğrenci, politikacı,yazar,çizer.... yok!

İnsanların üzerine bombalar atılmıyor,kazılarda insan kemikleri fışkırmıyor!

Her şey toz pembe her şey yerli yerinde!!!

Okumayı öğrettiği sevgili öğrencisi Gamze ilk mektubunu tutuklu hocasına yazmış. Cezaevine yollamış. 

Yusuf Demir genç ve idealist bir öğretmen. Bir süre Tunceli’de çalışıyor. Eşi İstanbul’da. Atama istiyor, üç yıl önce tayini Avcılar Firuzköy Cumhuriyet İlköğretim Okulu’na çıkıyor.

Birinci sınıflardan başlıyor. Her öğrenciyle tek tek uğraşıyor. Yavaş gelişen çocukların velilerini çağırıyor. Özel olarak ilgileniyor. Gamze bu çocuklardan biri. Hayata engelli olarak başlıyor. Okulda özel ilgiye ihtiyacı var. Bakarsan bağ olacak.

Bu hafta işçi ölümlerini ya da, TBMM Genel Kurulu’na gelmesi beklenen Tabiatı ve Biyoçeşitliliği Koruma Kanunu Tasarısı ile ilgili yazacaktım.

Sibel Öz’ün, “Serçeler Ölürse” adlı öykü kitabı, iki aydır masamın üzerinde sırasını bekliyordu. Elimde, Muzaffer Tansu’nun hapishanede yazdığı “İki Kıyı Arasında” adlı öykü kitabı ile Marge Piercy’nin “Zamanın Kıyısındaki Kadın” adlı romanı vardı. Bu iki kitabı bitirdikten sonra ‘Serçeler Ölürse’ye başladım ve bir solukta okudum. “Serçeler Ölürse” hakkında notlarıma değinmeden önce, Muzaffer Tansu ile Marge Piercy’nin eserleri hakkında okuyucuya kısaca bilgi vermek istiyorum.