Tutsaklardan Gelen Mektuplar

"Her darbe ister başarılı olsun ister başarısız olsun hangisi (egemenler) olmasın olsun ilk yöneldikleri kesimler devrimci yurtsever ilerici kesimler oluyor. İnadına direneceğiz umut edeceğiz çünkü bizleri doğuran kadınlar bizlere baş eğmemeyi öğrettiler."

***

28.07.2016

Merhaba Değerli Adil Okay

Size kucak dolusu selamlarımı gönderiyorum. Devrimci – Yurtsever – Demokrat tutsaklarla ilgili duyarlılığınızı basından takip ediyordum. Yaptığınız bu değerli çalışmalarınızdan dolayı teşekkür etmek istedim.

İzmir Hapishanesinden Didem Akman o zor koşulları resimle anlatmış, "sesimize ses katın" demiş...

“Yanımıza alacağımız eşyalarımız verilmedi. Hastalar bu nedenle ilaç sıkıntısı çekti. Selmani adlı bacağından ameliyatlı bir arkadaşın değneklerine “kurumun malı” denilerek el kondu. “Ameliyat için gittiğimde Silivri’de ben aldım bunları” diyerek durumu açıklamaya çalışıp tartışan arkadaş yürüyemeyecek halde iken kelepçelenip ringe atıldı.”

"Yazmak isteyen sevenlerime yeni adresim duyurulur: Tekirdağ 2 No’lu F Tipi Hapishane. Açık görüş haftası bu haftaymış, yakınlarıma duyurulur. Arayıp gününü öğrenin ve halen geçmemişse gelin. Dibinizdeyim artık, bekliyorum."

“Önce temizlik malzemelerini topladılar, ardından yazın 8:30 – 9:00'a kadar uzayan havalandırma saatini 6:30'a çektiler. Şimdi 2-2,5 saat akşam hücre sıcağına mahkum etmiş oldu bakanlık. Çatı boşluğu olmayınca, çatılarda teneke olunca hücre içi sauna gibi oluyor. Bunlara şimdi de kitaplarımızı toplama eklendi. 10 veya 20 kitap-dergi bırakıp gerisini alacağız, ailelerinize yollayın dediler. Kabullenilecek bir şey değil bizler için gerçekten.”

Hasan Gülbahar

2 No'lu F tipi Hapishane

Tekirdağ

Sevgili Adil Okay

Devrimci yurtsever duygularla selamlar.

FETÖ ve AKP ittifakı döneminde yasadışı yollarla cezaevine konan tutsak gazeteceiyim.

(…)

Bu son FETÖ darbe girişiminden sonra cezaevinde hak gaspları arttı. 3 kişilik hücrede 6 kişi kalıyoruz. Görüş zamanını 30 dakikaya indirdiler. Askeri usül ve yöntemle sayım ve uygulamaya çalışıyorlar. Dün (19 Temmuz) adam başı 2 olan ekmek hakkımızı bire indirdiler. (Hala şu an bugünün ekmeği gelmedi). Mektuplarımız adreslere düzenli ulaşmıyor. (…) 2 günde bir düzenli aramalar yapılıyor. V.s.

(…)

“Cezanın mantığına doğru inildiğinde, ceza verilenin duraksız tahakküm altında tutulması karşımıza çıkar. Bu nedenle özellikle zindanlarda durdurak yoktur. Bir şeyler biter başka şey, önceki daha bitmeden devreye girer. Ceza nedenlerinin adli ya da siyasi olmasının bir ayrımı yoktur özde. Biçimdedir fark. Hapishane dahi kavram olarak baskı, şiddet algısını içerir. (…) Sistem, sistem olarak kabul edildiği zaman baskı-tedirginlik-tecritten sözedilebilir. Peki öyle kabul etmeyenler için? 12 Eylül’de baş edemedi. Saygon’un kaplan kafeslerinde, IRA’ya uygulanan H.Blokları’nda vs."

"Bulunduğumuz hapishanede ‘gizli’ genelgenin içeriğine göre şekillenen bir yönelim mevcut. Son dönemde iki gün üst üste arama adı altında hücrelere girip yağmalıyorlar adeta, çek pas saplarının boylarının kısaltılmasından tutalım da peynir kutularımızdan, ekmek sepetlerimize ‘fazla’ denerek el koyuluyor ki bunların hepsi kantin yoluyla temin edilen ihtiyaçlar. Ve bunların ‘fazla’ olmasına biz değil artık hapishane idareleri karar verir oldu. Geçenlerde yemeklerden üç arkadaşımız zehirlendi, bir adli tutsak aynı gece kalp krizi geçirip yaşamını yitirdi."

***

Merhaba Gamze Yoldaş

Sevgili Gamze Yoldaş, öncelikle yüreğimizin olanca sıcaklığıyla o duyarlı yüreğinden selamlıyoruz. Nasılsın? Umarım sağlığın ve moralin yerindedir. Ben mi? Bende iyi olmaya çalışıyorum.

"İnsanın ölümsüzlük tutkusu hiç bitmeyecek anlaşılan. İnsanın hiçliğe, yokluğa karşı mücadelesi. Küçük bir sembolle bile olsa hiçliği yenmek istiyor. Mumyadan fotoğrafa kadar uzanan ölümsüzlük mücadelesi de bundan olsa gerek....

Kuşkusuz siyasetsiz de sanatsız da olmaz. Hangisine öncelik tanıyor Kundera? dedim. Cevabı hoşuma gitti. “Yaratım yönetimden, sanat siyasetten yücedir” deniyordu. “Ölümsüz olan ne savaşlar ne de kral balolarıdır, yapıtlardır.” diye devam ediyordu."

***

06.06.2016

Sevgili Adil Abê,

"Abdülhamit döneminde 'yıldız' okuma ile kavramlara duyulan hassasiyetin bir benzeriyle yüzyüzeyiz. Dilekçemizde yazdığımız kimi cümlelerden ötürü C.Başkanı ve Başbakan'a hakaretten hepimiz soruştumalık olduk.

Belirttiğim bu tür şeylere alışmamız isteniyor. Herhalde yirmidört (24) yıllık cezaevi hayatımda bunlara alışamadım. Bundan sonra da kısıtlayıcı şeylere alışmaya hiç niyetim(iz) yok."

CEVAT YERDEGÜL

T Tipi Kapalı Cezaevi

KARABÜK

***

06.06.2016

"Bilinçli bir komplo sonucunda otuz beş gündür Elazığ hapishanesinde tutukluyuz. Pardon filminin o sahnelerini aratmayacak bir senaryo içerisindeyiz. Ülkenin ‘Pardon’ları  had safhada. Lakin bu senaryoda bizden yana olmanızı umuyoruz…"

YILMAZ GÜRGÜL

E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu

ELAZIĞ

***

"Binbir emekle dolu, yeni çalışmanın tanıtımını okudum Güney Dergisi’nde... Tecrit duvarlarından tuğlalar söken emeklerinizin gönlümüzde taht kurduğunu ifade etmeliyim. Emeğin, emeğiniz güç katıyor sessiz ölüme karşı direnişimize (...) Nereden başlamalıyım tam bilemiyorum. “Akla, hayale, sığdırma!” sorunu yaratan bir “Genelge” var karşımızda... Can sıkıcı haberlerle geldim. Kalemimden dökülen kelimeler yerine birgün ama mutlaka Bahar’ın sevincini, direnişin coşkusunu, özgürlüğün muştusunu, güzel günlerin sadeliğini anlatan kelimelerle de geleceğim.

TKİP dava tutsağı Onur Kara, Kızıl Bayrak’a gönderdiği mektupta Sincan Hapishanesi’nde devrimci tutsaklara yönelik saldırıları anlattı.

17 Haziran 2016

Sincan 1 No’lu F Tipi Hapishanesi’nde tutuklu bulunan TKİP dava tutsağı Onur Kara, hapishane yönetiminin devrimci tutsakların siyasal kimliklerine ve değerlerine saldırdığını belirtti.

"Mapus olunca her şeyi o kadar çok biriktiriyorsun ki. Ben bazen o duygu sağnağı, o özlemler furyası, o özgürlük tutkusu derken nefesimin yetmediğini hissediyorum. Doğa, toprak, çiçek, böcek her şeye özlem var da, geçmişe ve geleceğe özlem hepsinden daha ağır basıyor bende fark ettim..”

***

25.05.2016

Adil Hocam Merhaba

“Geri geri gidiyoruz; son durak 12 Eylül 1980’ler... Çiçeklerimizi aldılar önce. Hani şu zindanda çay demi ile yaratılan toprakta yeşertilen çeçeklerimizi... Kovalar, leğen, çekpaslar; onların başına gelenleri ve gelecek olanları saymıyorum artık.”

***

3 Mayıs 2016

Güzel yürekli dostum, Atilla Atala merhaba,

"Hiç düşündünüz mü zindanlar ne anlatır? Düşende zindana, an donup kalır havsalalarda. Sanki zaman akıp geçmemiştir ve insanlar değişmeden bıraktığın yerde duruyormuşçasına algılanır. Toplumsal zaman akışının zindandan farklı yol aldığı akla gelir gelmesine de, asıl olarak geride bıraktıklarının arayıp sormaması yaralar insanı (…) Tüm bunları bilmene rağmen, gene de arayıp sormayanların çokluğuna karşın dayanışmayı, paylaşmayı, çoğalmayı dert edinen özge canların bana bizlere ulaşmaları bir başka oluyor.

"Bir insanı sürgüne gönderdin. Tamam, ya sonra? Bir ağacı köklerinden ayırabilirsiniz fakat gündüzü gökyüzünden koparamazsınız. Yarın güneş doğacak. Bizimki de biraz böyledir. Keyiflerine göre sağa sola yolluyorlar. Dışarıdaki en ufak olumsuz bir hava, direk içeriye yansıyor."

RESUL BALTACI

T Tipi Kapalı Cezaevi A-23

Düzce - BOLU

***

18.05.2016

Merhaba Sevgili Adil Hoca

Tutsak Yazar Murad Canşad'ın yazar Ümran Düşünsel'e yazdığı mektup

“Bu taşı havalandırmada, duvar dibinde bir arkadaşım buldu. Bir kalp taşıyordu. Bu taş komodinimin yanında kaç aydır bekliyor. Kimi bekliyor, bilmiyorum. Ben bilmiyorum, meğerse o biliyormuş! Kırık Patika’nın çıkmasını bekliyormuş. Oradaki hikâyeleri okumamı… Sevgili Ümran, o taşı gönderiyorum. Sarayburnu’nda, sahil boyunca dolaştırırsın. Erguvanlar ile tanıştırırsın bahar zamanı. Bir de kedilerinle…"

***

"Kitabın kapağını görünce hemen tanıdım. Kapakta, yıllar önce çizdiğim “bir karikatür” vardı... Kitabın içeriğiyle de tam örtüşen bir konusu, hikâyesi vardı o karikatürün. Anlatayım. Cezaevinde yazıştığımız bir kadın arkadaş kanser olmuştu..."

***

18.04.2016

Sevgili Adil Abe,

Evvela 1 Mayıs Dünya Emekçiler Günü’nü şahsında kutluyorum. Adaletin, eşitlik ve özgürlüğün hakim olduğu bir memleket, bir dünya diliyorum. İç karartıcı güncel gelişmelere rağmen o ümit ve hayal her zaman var olacaktır.

“Bulunduğumuz hücrelere baskınlar yapıp pek çok eşyamıza el koydular, ki bunlar bizim mağduriyetimize neden olanlar idi... Bütün bunları yaparlarken her şeye karşılık kullanılan maymuncuk misali “Amaç dışı kullanım” diyorlar... özel hayatımızı takip etmeye kalktıklarında benzer şekilde tepki göstereceğimiz aşikar. Lakin duyarlı kesimlerden de konuya ilgi beklediğimizi belirtmek isterim... Sanırım biliyorsundur; bu yıl ki Diyarbakır 2 No’lu Eğitim-Sen’in Öykü Yarışması’nda üçüncülük verildi bir öyküme...”

***

2 Mayıs 2016

Sevgili arkadaşlar, merhaba,

"Epilepsi kontrolü için yakın bir zamanda İstanbul'a gideceğim..Tabi her zamanki gibi ATK (Adli Tıp Kurumu) 5.kez alacağım rapora (cezaevinde kalamaz raporuna) rağmen yine kendisine yüklenen misyon çerçevesinde “kalabilir” diyecek.... Ahmet Arif'in de dediği gibi umutsuzluğa düşmek kopuşun, daha doğrusu bitişin adıdır.."

***

24.04.2016

Merhaba Sözdar Heval,

Öncelikle iyi olmanı dileyerek, selam ve saygılarımı iletiyor yaşamında sağlık, çalışmalarında da üstün başarılar diliyorum.

Yolladığımız kitaplar tutsaklara ulaşıyor. Siz de bir mektup yazın. bir kitap yollayın. Bu zor günlerde tutsaklara moral vermiş olursunuz.
 

Aşağıda politik tutsaklardan Gülazer Akın ile Fikret Karakoç'ın mektupları ve adresleri var.

Görülmüştür Ekibi
 

***

Nisan 2016

"Kapılar kapanmaya başladığında diğer havalandırmalarda voltada yudumluyorduk çaylarımızı. Üstelik gökyüzüne bahar da gelmişti tüm güzelliğiyle betondan avlumuza da vuruyordu rengi… Galiba biz kadınlar nerede olursak olalım yaşamı bir kahkaha tadında yaşamaya devam edeceğiz. Olmalı da. Acıdan kentler yaratmaya çalışanlara inat gülebilmeliyiz de diye düşünüyorum."

***

5 Nisan 2016

Sevgili Tülin Abla

Merhaba!

"Ben 2006 Nisan’ında, tam bugünlerde tutuklandım. Tutuklandığımda yaralıydım. Tedavi engellenince yaralarım iyice enfeksiyon kapmıştı ve yürüyemiyordum. Günler sonra hastaneye götürüldüm, Erzurum E Tipi hapishanesindeydim o zaman. Hastaneye götürülene kadarki süreçte yanımda bulunan üç arkadaş bana baktılar, üstelik biri de kolundan yaralıydı, kolunu-elini kullanamıyordu. Yanıklar içinde, yürüyemeyen birine bakmak üstelik o olanaksızlıkta zordu ve o güzel, daha önceden tanımadığımız arkadaşlarım bana bebek gibi baktılar. O ilgileri büyük bir moraldi benim için..."

***